Aslıhan2312
Co-Admin
Ev
siyaset
Doğu Alman kimliği: “Hâlâ Batı’yı ilgilendirmiyoruz”
Tatjana Mischke, Friedrichshain’de bir kitapçıdır. Dirk Oschmann’ın en çok satanını belirli bir okuyucu grubuna satıyor.
Kitapçı Tatjana Mischke, Berlin-Friedrichshain’deki dükkanındaMarkus Wächter/Berliner Zeitung
Leipzig’den bir edebiyat profesörü olan Dirk Oschmann’ın “Doğu: Bir Batı Alman Buluşu” kitabı, yayınlandıktan hemen sonra en çok satanlar listesine girdi. Ve Doğu Alman kimliği hakkında yeni bir tartışma başlatıyor. hatta var mı? Onu özel yapan nedir? İnsanlar Doğu’dan geldiklerini gizler mi? Bununla gurur duyuyor musun? Berliner Zeitung, Doğu Almanya biyografileri olan kişilerin söz sahibi olmasına izin veriyor. Siz de deneyimlerinizi aktarmak ister misiniz? leserbriefe@Haberler adresine mektuplar bekliyoruz
Bazen müşteriler kitabevimde durur ve uzun süre karar veremezler. Ya da hemen bana kitap vermek istediklerini ama ne alacaklarını bilemediklerini söylüyorlar. O zaman soruyorum: Hediye etmek istediğin kişi Doğu’da mı yoksa Batı’da mı sosyalleşmiş? Bazıları bunun hiç önemli olmadığını söylüyor ama Doğu ile ilgili bir kitap tavsiye etsem istemiyorlar. Veya bir noktada şöyle diyorlar: lütfen bu kadar Doğu Almanya şeyi yapmayın. Soruyu art niyetle değil, merakla soruyorum. Beni biraz işten kurtarıyor.
Yeniden birleşmeden önce burada, Frankfurter Allee’deki Franz Mehring kitabevinde öğrenci asistanı olarak çalışıyordum ve sonrasında kaldım. Duvar’ın yıkılmasından sonraki yıllar güzel yıllardı. Doğu Almanya bir okuma ülkesiydi, bir kitapçı olarak kaynakta oturdunuz ve gıpta ile bakılan kitaplarla karşılaştınız. Artık tüm okuyucular bastırılmış taleplerini tatmin edebilir, nihayet tüm dünya literatürünü okuyabilirdi. İlgi çok büyüktü. Bu yaklaşık beş yıl sürdü, sonra sakinleşti, muhtemelen çoğu yakalandı.
CDU Genel Sekreteri: “Tröst büyük ölçüde nakit kazanmak için oradaydı”
Tatjana Mischke, yeniden birleşmeden önce bile bir kitapçıda çalışıyordu ve Doğu Almanya’yı “okuma ülkesi” olarak tanımlıyor.Markus Wächter/Berliner Zeitung
Doğu Almanya’da da eczaneleriniz var mıydı?
Batı Almanlar, Doğu Almanları düşündüklerinde akıllarında her zaman bir balıkçı şapkasıyla bu Sakson’a sahiptir. Bir Berlinli olarak elbette bu beni rahatsız ediyor. Berlin’den geldiğimi söylediğimde insanlar bana hep bugünü soruyorlar. Berlin’de tam olarak nereden? şehrin hangi kısmı? Bazı insanların kendilerini Doğu Alman olarak tanımlamamayı tercih edip etmediğini anlıyorum. İnsan sürekli klişelere indirgeniyor. Ve sonra hep bu sorgulama başlar, nasıl yaşadık. Doğu Almanya’da eczanemiz olup olmadığı bile soruldu. eczaneler! Ancak son yıllarda sorgulama biraz azaldı, belki bir şeyler değişir.
Her halükarda, birisi bilmek isterse, her zaman nereden geldiğimi söyledim. Bu benim sosyalleşmem, ne iyi ne de kötü, sadece öyle. Doğu Berlin’den başka bir yerde hayatı gerçekten hayal edemiyorum. Sadece batıda gerçekten derin bir kitapçı ile meslektaş değiş tokuşu, bunu deneyimlemek isterdim. Şimdi bizimle Bavyera’dan çok küçük bir köyden gelen genç bir meslektaşımız başladı, burası bambaşka bir dünya ama Batı’da olduğu için değil diyebilirim.
Doğu Almanlar ağ oluşturamaz
Elbette Dirk Oschmann’ı harekete geçiren öfkeyi de anlayabiliyorum. Doğu Almanlar üniversitelerde yönetim pozisyonlarında yer almıyorlar ve diğer yerlerde yeterince temsil edilmiyorlar. Bu sürekli tartışılıyor ama değişmiyor. Doğu Almanlar son otuz yıl boyunca düşene kadar çalıştılar. İşleri olsaydı. Bizimkiler ne zaman tatile gitti? Ama hala ağlardan yoksunuz. Bence genç insanlar bunu değiştirmeye, kendi ağlarını oluşturmaya çalıştılar, ama Doğu Almanlar hala bunu gerçekten yapamıyor. Belki bir sonraki nesille bu değişir.
Ayrıca kitapçıda Doğu Almanya’dan ve hatta daha eski zamanlardan antika kitaplar satıyoruz. Birçoğu özellikle GDR’den gelen çocuk edebiyatından memnun. Çocuklar için gerçekten güzel kitaplar vardı. Ancak GDR edebiyatı da talep görüyor. En son Maxie Wander ve Brigitte Reimann. Genç kadınlara çok sık tavsiye ederim. Wander ve Reimann bir örnek oluşturdular, çok kararlıydılar, istediklerini aldılar. Zamana uyanlar tam da bu kadın yazarlardır.
Doğu Berlin’de doğan Tatjana Mischke, Franz Mehring kitabevinin ve Frankfurter Allee 65 adresindeki antika kitapçısının sahibidir.
kaydeden Wiebke Hollersen
Bilet dükkânından öneriler:
siyaset
Doğu Alman kimliği: “Hâlâ Batı’yı ilgilendirmiyoruz”
Tatjana Mischke, Friedrichshain’de bir kitapçıdır. Dirk Oschmann’ın en çok satanını belirli bir okuyucu grubuna satıyor.
Kitapçı Tatjana Mischke, Berlin-Friedrichshain’deki dükkanındaMarkus Wächter/Berliner Zeitung
Leipzig’den bir edebiyat profesörü olan Dirk Oschmann’ın “Doğu: Bir Batı Alman Buluşu” kitabı, yayınlandıktan hemen sonra en çok satanlar listesine girdi. Ve Doğu Alman kimliği hakkında yeni bir tartışma başlatıyor. hatta var mı? Onu özel yapan nedir? İnsanlar Doğu’dan geldiklerini gizler mi? Bununla gurur duyuyor musun? Berliner Zeitung, Doğu Almanya biyografileri olan kişilerin söz sahibi olmasına izin veriyor. Siz de deneyimlerinizi aktarmak ister misiniz? leserbriefe@Haberler adresine mektuplar bekliyoruz
Bazen müşteriler kitabevimde durur ve uzun süre karar veremezler. Ya da hemen bana kitap vermek istediklerini ama ne alacaklarını bilemediklerini söylüyorlar. O zaman soruyorum: Hediye etmek istediğin kişi Doğu’da mı yoksa Batı’da mı sosyalleşmiş? Bazıları bunun hiç önemli olmadığını söylüyor ama Doğu ile ilgili bir kitap tavsiye etsem istemiyorlar. Veya bir noktada şöyle diyorlar: lütfen bu kadar Doğu Almanya şeyi yapmayın. Soruyu art niyetle değil, merakla soruyorum. Beni biraz işten kurtarıyor.
Yeniden birleşmeden önce burada, Frankfurter Allee’deki Franz Mehring kitabevinde öğrenci asistanı olarak çalışıyordum ve sonrasında kaldım. Duvar’ın yıkılmasından sonraki yıllar güzel yıllardı. Doğu Almanya bir okuma ülkesiydi, bir kitapçı olarak kaynakta oturdunuz ve gıpta ile bakılan kitaplarla karşılaştınız. Artık tüm okuyucular bastırılmış taleplerini tatmin edebilir, nihayet tüm dünya literatürünü okuyabilirdi. İlgi çok büyüktü. Bu yaklaşık beş yıl sürdü, sonra sakinleşti, muhtemelen çoğu yakalandı.
CDU Genel Sekreteri: “Tröst büyük ölçüde nakit kazanmak için oradaydı”
Tatjana Mischke, yeniden birleşmeden önce bile bir kitapçıda çalışıyordu ve Doğu Almanya’yı “okuma ülkesi” olarak tanımlıyor.Markus Wächter/Berliner Zeitung
Doğu Almanya’da da eczaneleriniz var mıydı?
Batı Almanlar, Doğu Almanları düşündüklerinde akıllarında her zaman bir balıkçı şapkasıyla bu Sakson’a sahiptir. Bir Berlinli olarak elbette bu beni rahatsız ediyor. Berlin’den geldiğimi söylediğimde insanlar bana hep bugünü soruyorlar. Berlin’de tam olarak nereden? şehrin hangi kısmı? Bazı insanların kendilerini Doğu Alman olarak tanımlamamayı tercih edip etmediğini anlıyorum. İnsan sürekli klişelere indirgeniyor. Ve sonra hep bu sorgulama başlar, nasıl yaşadık. Doğu Almanya’da eczanemiz olup olmadığı bile soruldu. eczaneler! Ancak son yıllarda sorgulama biraz azaldı, belki bir şeyler değişir.
Her halükarda, birisi bilmek isterse, her zaman nereden geldiğimi söyledim. Bu benim sosyalleşmem, ne iyi ne de kötü, sadece öyle. Doğu Berlin’den başka bir yerde hayatı gerçekten hayal edemiyorum. Sadece batıda gerçekten derin bir kitapçı ile meslektaş değiş tokuşu, bunu deneyimlemek isterdim. Şimdi bizimle Bavyera’dan çok küçük bir köyden gelen genç bir meslektaşımız başladı, burası bambaşka bir dünya ama Batı’da olduğu için değil diyebilirim.
Doğu Almanlar ağ oluşturamaz
Elbette Dirk Oschmann’ı harekete geçiren öfkeyi de anlayabiliyorum. Doğu Almanlar üniversitelerde yönetim pozisyonlarında yer almıyorlar ve diğer yerlerde yeterince temsil edilmiyorlar. Bu sürekli tartışılıyor ama değişmiyor. Doğu Almanlar son otuz yıl boyunca düşene kadar çalıştılar. İşleri olsaydı. Bizimkiler ne zaman tatile gitti? Ama hala ağlardan yoksunuz. Bence genç insanlar bunu değiştirmeye, kendi ağlarını oluşturmaya çalıştılar, ama Doğu Almanlar hala bunu gerçekten yapamıyor. Belki bir sonraki nesille bu değişir.
Ayrıca kitapçıda Doğu Almanya’dan ve hatta daha eski zamanlardan antika kitaplar satıyoruz. Birçoğu özellikle GDR’den gelen çocuk edebiyatından memnun. Çocuklar için gerçekten güzel kitaplar vardı. Ancak GDR edebiyatı da talep görüyor. En son Maxie Wander ve Brigitte Reimann. Genç kadınlara çok sık tavsiye ederim. Wander ve Reimann bir örnek oluşturdular, çok kararlıydılar, istediklerini aldılar. Zamana uyanlar tam da bu kadın yazarlardır.
Doğu Berlin’de doğan Tatjana Mischke, Franz Mehring kitabevinin ve Frankfurter Allee 65 adresindeki antika kitapçısının sahibidir.
kaydeden Wiebke Hollersen
Bilet dükkânından öneriler: