Saliha
Yeni Üye
BAŞKAN YILMAZ Ankara – TBMM Toplumsal Kooperatifçilik Alt Kurulu’nda konuşan Soyak, kısıtlı imkanlarla yedi arkadaşıyla çıktıkları yolda yakaladıkları başarıyı daha da ileri götürmeyi hedeflediklerini söylemiş oldu. Engelliler ile engelli çocuk annelerine dayanak veren Soyak, birinci sefer askeri bir ihaleye girerek alanında dev şirketlere meydan okuduklarını belirtti. Soyak, şunları söylemiş oldu:
Bir muvaffakiyet kıssası
“İzmir’de askeri ihaleye girdik. neden? 700 bayan kooperatifine rol model olalım, girip başarabileceğimizi göstermek için. ‘Sizin bu ihalede ne işiniz var?’ dediler. Bir girdik, aldık ki, nasıl aldık; kemiklerimizi kırdılar. Neredeyse parasız her şey, çay bile parasız… Aldık efendim. Artık, ihalede hak edişimizi öderken ‘Vergini verdin mi? Kâğıdını getir. Sigortanı ödedin mi? Kâğıdını getir. Ödedikten daha sonra, esasen benim 30 liraya mal ettiğim baklavayı 18 lirayı alırken bir de bunları ‘getir’ diyorlar. Maliyet artışlarından dolayı ziyan etmemize karşın ne vergi ne sigorta borcumuz var. Ziyan ediyoruz lakin sahiden Türkiye’de birinci kez askeriyenin içine bir bayan kooperatifi olarak girip başarmanın, başarabildiğimizi de öbür arkadaşlara anlatabilmenin kaygısıyla savaştık, savaşıyoruz. Bayan kooperatifini sonuna kadar götüreceğiz.”
İzmir’deki askeri besin tedarik ihalesini kazanan KAGÜK’ün Lideri Gülsüm Soyak, TBMM kurulunda bayan kooperatifinin muvaffakiyet dolu kıssasını anlattı.
‘HER ŞEYİ ÜRETİYORUZ’
Soyak, bayan kooperatiflerine tüm ihalelere girme imkanı verilmesini isterken, “Biz her şeyi üretiyoruz. Kâr hedefimiz yok, niçin biz başarmayalım” dedi. Soyak, KAGÜK’ün üretim alanlarını ise şu biçimde anlattı:
ATÖLYELER: Özel çocuklarımızın motor gelişimi için fiyatsız seramik atölyesi kurduk. Öğretmenlerimiz eşliğinde, çamura, toprağa dokunsunlar istiyoruz. Çocuklarının seramik yaptığını goren anneler de meraklanıyor, onlar da ilgileniyor. Müzikle de uğraşsınlar istedik. O özel çocuklarımızı lisedeki okullara gdolayıyoruz. Birinci kere toplum önünde konser verdiler. O kadar memnunlardı ki. Bu atölyelerle toplumsallaşıyor topluma dahil oluyorlar. bir daha otizmli çocukların anneleri rehabilite sırasında boş oturuyorlar. Onlara çocuğunu beklerken dikiş öğrensinler diye dikiş atölyesi açtık. Kontrollü sebestlikte, sığınma konutlarında olan bayanlarımız var. Toplum içine çıktılar, utanmaz oldular, ellerindeki maharetlerini arttırıp şu anda çırağı usta, ustayı da profesyonel yapıp iktisada katkı sağlayacak kadar bayanlarımız yetişti.
AHŞAP KOOPERATİFİ: Ahşap üzerine iki kooperatif daha kurduk. Onlar da ahşap atıklardan kendilerine nazaran küçük küçük modüller yapıp bunların bazısını belediyeler imkân sağlarlarsa, stand açmalarına yardımcı oluyoruz. Yaptıkları eserleri sergileyip satıyorlar.
ISPANAK UNU: Finike’de kurutma üzerine atölye, fırın açmaya çalışıyoruz; ekipmanlarımız eksik. Örneğin, ıspanağın ununu yaptık, herkes güldü “Ne yapıyorsunuz?” Pancarın ununu yaptık “bu biçimde bir şey olur mu?” Tabiatta ne var ise hepsini toplayıp, kurutup ununu yaptığımız vakit bu çalışmalarımızda epey hoş dönüşümler oldu. Gücümüz yetiyor mu? Ekonomik olarak yetmiyor. Ha, biz birilerine ağlıyor muyuz? Hayır, asla. Ne bir yerden bağış aldım, ne bir iş adamından takviye aldım. Sağ olsun, Ticaret Bakanlığı’nın haricinde hiç bir yerden, hiç bir biçimde, hiç bir dayanak almadım.
HİBEDEN VERGİ: Ticaret (Bakanlığı) hibe verdi, kalktılar KDV alıyorlar. Hibeden KDV mi alınır? Biz vergi verelim lakin erken olmasın, ne olur bir koşacak hâle gelelim, vergimizi verelim. Vergi verince de nereye giderse helali beğenilen olsun fakat bize koşacak, yürüyecek vakit tanınsın.
ÜST BİRLİK: Artık bayan kooperatifleri üst birliği kurmayı hedefledik. Onu da başaracağız. Toplumsal kooperatifler üst birliği mi olur, yoksa bayan kooperatifleri üst birliği mi olur, bakanlıkla konuşacağız. Ayrıyeten üniversitede kooperatafçilik kısmı konulsun diye kampanya başlattık. Türkiye’de iki yıllık 2 üniversitede var. Dört yıllık kooperatifçilik fakülteleri olursa kalkınmaya katkı olur.
Bir muvaffakiyet kıssası
“İzmir’de askeri ihaleye girdik. neden? 700 bayan kooperatifine rol model olalım, girip başarabileceğimizi göstermek için. ‘Sizin bu ihalede ne işiniz var?’ dediler. Bir girdik, aldık ki, nasıl aldık; kemiklerimizi kırdılar. Neredeyse parasız her şey, çay bile parasız… Aldık efendim. Artık, ihalede hak edişimizi öderken ‘Vergini verdin mi? Kâğıdını getir. Sigortanı ödedin mi? Kâğıdını getir. Ödedikten daha sonra, esasen benim 30 liraya mal ettiğim baklavayı 18 lirayı alırken bir de bunları ‘getir’ diyorlar. Maliyet artışlarından dolayı ziyan etmemize karşın ne vergi ne sigorta borcumuz var. Ziyan ediyoruz lakin sahiden Türkiye’de birinci kez askeriyenin içine bir bayan kooperatifi olarak girip başarmanın, başarabildiğimizi de öbür arkadaşlara anlatabilmenin kaygısıyla savaştık, savaşıyoruz. Bayan kooperatifini sonuna kadar götüreceğiz.”
İzmir’deki askeri besin tedarik ihalesini kazanan KAGÜK’ün Lideri Gülsüm Soyak, TBMM kurulunda bayan kooperatifinin muvaffakiyet dolu kıssasını anlattı.
‘HER ŞEYİ ÜRETİYORUZ’
Soyak, bayan kooperatiflerine tüm ihalelere girme imkanı verilmesini isterken, “Biz her şeyi üretiyoruz. Kâr hedefimiz yok, niçin biz başarmayalım” dedi. Soyak, KAGÜK’ün üretim alanlarını ise şu biçimde anlattı:
ATÖLYELER: Özel çocuklarımızın motor gelişimi için fiyatsız seramik atölyesi kurduk. Öğretmenlerimiz eşliğinde, çamura, toprağa dokunsunlar istiyoruz. Çocuklarının seramik yaptığını goren anneler de meraklanıyor, onlar da ilgileniyor. Müzikle de uğraşsınlar istedik. O özel çocuklarımızı lisedeki okullara gdolayıyoruz. Birinci kere toplum önünde konser verdiler. O kadar memnunlardı ki. Bu atölyelerle toplumsallaşıyor topluma dahil oluyorlar. bir daha otizmli çocukların anneleri rehabilite sırasında boş oturuyorlar. Onlara çocuğunu beklerken dikiş öğrensinler diye dikiş atölyesi açtık. Kontrollü sebestlikte, sığınma konutlarında olan bayanlarımız var. Toplum içine çıktılar, utanmaz oldular, ellerindeki maharetlerini arttırıp şu anda çırağı usta, ustayı da profesyonel yapıp iktisada katkı sağlayacak kadar bayanlarımız yetişti.
AHŞAP KOOPERATİFİ: Ahşap üzerine iki kooperatif daha kurduk. Onlar da ahşap atıklardan kendilerine nazaran küçük küçük modüller yapıp bunların bazısını belediyeler imkân sağlarlarsa, stand açmalarına yardımcı oluyoruz. Yaptıkları eserleri sergileyip satıyorlar.
ISPANAK UNU: Finike’de kurutma üzerine atölye, fırın açmaya çalışıyoruz; ekipmanlarımız eksik. Örneğin, ıspanağın ununu yaptık, herkes güldü “Ne yapıyorsunuz?” Pancarın ununu yaptık “bu biçimde bir şey olur mu?” Tabiatta ne var ise hepsini toplayıp, kurutup ununu yaptığımız vakit bu çalışmalarımızda epey hoş dönüşümler oldu. Gücümüz yetiyor mu? Ekonomik olarak yetmiyor. Ha, biz birilerine ağlıyor muyuz? Hayır, asla. Ne bir yerden bağış aldım, ne bir iş adamından takviye aldım. Sağ olsun, Ticaret Bakanlığı’nın haricinde hiç bir yerden, hiç bir biçimde, hiç bir dayanak almadım.
HİBEDEN VERGİ: Ticaret (Bakanlığı) hibe verdi, kalktılar KDV alıyorlar. Hibeden KDV mi alınır? Biz vergi verelim lakin erken olmasın, ne olur bir koşacak hâle gelelim, vergimizi verelim. Vergi verince de nereye giderse helali beğenilen olsun fakat bize koşacak, yürüyecek vakit tanınsın.
ÜST BİRLİK: Artık bayan kooperatifleri üst birliği kurmayı hedefledik. Onu da başaracağız. Toplumsal kooperatifler üst birliği mi olur, yoksa bayan kooperatifleri üst birliği mi olur, bakanlıkla konuşacağız. Ayrıyeten üniversitede kooperatafçilik kısmı konulsun diye kampanya başlattık. Türkiye’de iki yıllık 2 üniversitede var. Dört yıllık kooperatifçilik fakülteleri olursa kalkınmaya katkı olur.