Berlin’de Rainald Grebe: Hasta ve yine de kavgacı

Aslıhan2312

Co-Admin
Ev
Berlin
Berlin’de Rainald Grebe: Hasta ve yine de kavgacı

Şarkıcı-söz yazarı Rainald Grebe ciddi şekilde hasta. Baden-Württemberg eyalet temsilciliğinde hayatından sessizce bahsediyor. O sadece piyanoda büyür.


Tomasz Kurianowicz

Rainald batağan


Rainald batağanalessandro de matteis


Rainald Grebe, Berlin’deki Baden-Württemberg eyalet temsilciliğinde bir masada sakince oturuyor. 2014 yılından bu yana düzenli olarak felçlere neden olan otoimmün hastalığı vaskülitinden muzdarip olan sanatçı ve söz yazarı, şarkı söyleyerek, piyano çalarak ve yazarak yaşam mücadelesi veriyor. Onu devam etmeye, pes etmemeye, sabah kalkmaya iten sanattır. Eyalet temsilciliğinde bu Çarşamba akşamı, Grebe’nin kendisini olduğundan daha yaşlı yapan hastalığı kabul etmesinin kolay olmadığını hissedebilirsiniz. Kader berbat bir haindir.

O akşam Cosmic Radio Show eyalet temsilciliğinde canlı yayınlanacak. Moderatörlerin konukları Grebe ve yazar Lena Görelik. Yeni başlangıçlar ve vedalar hakkında. Gösteriyi DJ ve sunucu Andreas Vogel ile sunucu ve konuşmacı Aliki Schäfer yönetecek.

Yazar Görelik’le işler akıyor, her soruya seve seve cevap veriyor, 11 yaşında bir kota mültecisi olarak Rusya’dan Almanya’ya nasıl kaçtığını, gelişi, yeni başlangıçları, ama aynı zamanda geride bırakmayı nasıl ele aldığını edebiyatında anlatıyor. Ayrıca, Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik saldırı savaşı nedeniyle Rus dilinin kendisi için ne kadar sorunlu hale geldiğini ayrıntılı olarak anlatıyor. Trende annesi onu aradığında çok alçak sesle konuştuğunu. Böyle bir Rus telefon görüşmesinden sonra, kültürel geçmişi ve dili için özür dilemek için Putin’e karşı olduğu treni aramak istiyor.

Rainald Grebe geri döndü


Grebe’de akşam farklı bir yönde kırılır. Moderatörlerin sorularına pek cevap vermek istemiyor, çekiniyor, tek heceli, düpedüz küçümseyici ve inatçı… Cevaplarında, yarı-kurgusal otobiyografisi “Rheinland Greyfurt”ta olduğu gibi, gerçeğin ve yalanın çeşitli biçimleriyle oynuyor; şahsıyla ilgili sorulara gelir gider.

Ama hastalığına dair trajik cümlelerde hayatın tüm acımasızlığı, Grebe’nin korkusu, 50 yaşında rehabilitasyona gitmek zorunda kalmasına, hastalığını kontrol altına alıp da kontrol altına alamamasına duyduğu haksızlığa duyduğu öfke parlıyor. böyle daha ne kadar devam edeceğini bil. Sadece birkaç ay önce bir kliniğin koridorlarında yürüteçle araba kullandı. Şimdi gidebilir. Bu, hayata karşı tutumunuzu değiştirir. Grebe’ye göre, caddenin karşısına geçer ve her türlü şeyi düşünürdü. Şimdi karşıdan karşıya geçiyor ve mucizevi bir şekilde tek bir şey düşünüyor: “Karşıdan karşıya geçiyorum.”

Ancak Grebe piyanonun başına oturduğunda pek çok umut parlar. Şarkı söylerken sesi eskisi kadar sağlam değil, kararlı değil, sağlam ve güçlü. Piyanodaki koşuları biraz daha staccato benzeri ama yaşama ve acı çekme isteği orada, sanatın bir parçası. Grebe iki yeni şarkı çalıyor ve ardından Köln yakınlarında (Gebe gibi) korunaklı bir orta sınıf ortamında büyüyen 17 yaşındaki bir çocuğun hikayesini anlatan otobiyografik parça “Krümel” çalıyor. Ama daha 17 yaşında, bu dünya yorgunluğu, öfke ve uçurum korkusu, şarkıları gerçek bestelere dönüştürüyor. “kırıntılar, kırıntılar, neyin var senin? / Dünyanın acısı omuzlarında / Ah kırıntılar, kırıntılar, burada fazla kalmayacaksın / Benimle gel, her şey çok basit.“ Rainald Grebe, o geri döndü.


Geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! briefe@Haberler