Aslıhan2312
Co-Admin
Çiftçiler mağdur. En azından satrançta piyon, oyuncunun vazgeçmeye en istekli olduğu taştır. Kralın da benzer şekilde az yeteneği var. Her iki figür de yalnızca bir boşluk hareket ettirebilir. Ancak şah düşerse oyun biter. Piyon düşerse oyun devam eder. Satrançta piyonlar çok sayıda temsil edilmelerine rağmen hükümdarlarından daha az önemlidir.
Gerçek hayattaki çiftçiler de balonun içinde yaratılan siyasetin kurbanı oluyor. Şu anda sokağa çıkan çiftçiler kendilerini hızla terk edilmiş ve takdir edilmemiş hissediyorlar. Mesleklerine ve yaşam tarzlarına saygıyı özlüyorlar.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Takdir yalnızca parasal terimlerle ölçülemez. Bu bakımdan çiftçilerle yaşanan çatışma siyasi bir çatışma değil, aynı zamanda duygusal bir çatışmadır. Çiftçiler büyük kente giderek tarımdan haberi olmayan kent halkına işlerin böyle devam edemeyeceğini anlatmaya çalışıyor.
Burada doğan Berlinlilerin çoğu muhtemelen çiftlikleri yalnızca çocukluk tatil ziyaretlerinden biliyor. Gübre kokusu onlara yabancıdır. Bırakın büyükbaş hayvan pazarını, panayıra bile gitmediler. Çiftçiden asla taze inek sütü içmediler. Ve eğer yapsalardı, kremadan iğreneceklerdi çünkü onlar sadece kartondaki aşırı ısıtılmış sütü biliyorlardı.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Her iki tarafa da hakaret
Yeni gelenler çiftçilerden daha da uzaktalar. Gübrenin nasıl koktuğunu biliyorlar ama birkaç eski dost dışında taşralı ahmaklardan nefret ediyorlar. Anavatanlarında kalmak isteyen “köy aptallarından” kaçtılar. Hatta belki de haklı olarak öyle. Belki bir çiftçinin oğlu okulda ona “ibne” demiştir. Bugün yeni Berlinliler şehirlerindeki eşcinsel komiserden memnun. Köyde böyle bir ofis yok. Büyük şehirde yaşayan ve Ingeborg Bachmann hakkında tezlerini gri bir masa sandalyesinde yazan insanlar var. Kırsal kesimde çiftçiler patates çuvallarını taşıyor. Tek ortak noktaları sırt ağrısıdır. Berlin'de kavrulursun, köyde hep aynı kişileri sağa sola kaydırırsın. Berlinliler Berghain'de kutlama yapıyor, köylüler atış festivalinde sarhoş oluyor.
Çiftçilerle politikacılar arasındaki çatışma aynı zamanda bir kent-kır çatışmasıdır. Bu her iki tarafa da hakarettir, ancak şimdi kara tarafı öfkesini dışa vuruyor. Yüksek duygulara yine empatiyle karşılık vermenin zamanı geldi. Farklı dillerde konuşsak bile birbirimizi dinlemeliyiz.
Gerçek hayattaki çiftçiler de balonun içinde yaratılan siyasetin kurbanı oluyor. Şu anda sokağa çıkan çiftçiler kendilerini hızla terk edilmiş ve takdir edilmemiş hissediyorlar. Mesleklerine ve yaşam tarzlarına saygıyı özlüyorlar.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Takdir yalnızca parasal terimlerle ölçülemez. Bu bakımdan çiftçilerle yaşanan çatışma siyasi bir çatışma değil, aynı zamanda duygusal bir çatışmadır. Çiftçiler büyük kente giderek tarımdan haberi olmayan kent halkına işlerin böyle devam edemeyeceğini anlatmaya çalışıyor.
Burada doğan Berlinlilerin çoğu muhtemelen çiftlikleri yalnızca çocukluk tatil ziyaretlerinden biliyor. Gübre kokusu onlara yabancıdır. Bırakın büyükbaş hayvan pazarını, panayıra bile gitmediler. Çiftçiden asla taze inek sütü içmediler. Ve eğer yapsalardı, kremadan iğreneceklerdi çünkü onlar sadece kartondaki aşırı ısıtılmış sütü biliyorlardı.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Her iki tarafa da hakaret
Yeni gelenler çiftçilerden daha da uzaktalar. Gübrenin nasıl koktuğunu biliyorlar ama birkaç eski dost dışında taşralı ahmaklardan nefret ediyorlar. Anavatanlarında kalmak isteyen “köy aptallarından” kaçtılar. Hatta belki de haklı olarak öyle. Belki bir çiftçinin oğlu okulda ona “ibne” demiştir. Bugün yeni Berlinliler şehirlerindeki eşcinsel komiserden memnun. Köyde böyle bir ofis yok. Büyük şehirde yaşayan ve Ingeborg Bachmann hakkında tezlerini gri bir masa sandalyesinde yazan insanlar var. Kırsal kesimde çiftçiler patates çuvallarını taşıyor. Tek ortak noktaları sırt ağrısıdır. Berlin'de kavrulursun, köyde hep aynı kişileri sağa sola kaydırırsın. Berlinliler Berghain'de kutlama yapıyor, köylüler atış festivalinde sarhoş oluyor.
Çiftçilerle politikacılar arasındaki çatışma aynı zamanda bir kent-kır çatışmasıdır. Bu her iki tarafa da hakarettir, ancak şimdi kara tarafı öfkesini dışa vuruyor. Yüksek duygulara yine empatiyle karşılık vermenin zamanı geldi. Farklı dillerde konuşsak bile birbirimizi dinlemeliyiz.