Aslıhan2312
Co-Admin
Seyirciler arasında ritmik alkışlar duyuluyordu, sahnede kayıtsız yüzler yukarıya bakıyordu ve yemekhanenin arka tarafındaki musluk çoktan köpürmeye başlamıştı. Bensiz. Eve dönüyordum, “çerçeve kurma”, “çizgi çizme” ve “pusula bulma” konularında yeterince şey duymuştum, Friedrich Merz'in itfaiyeci olarak eğitim aldığı yerin dışında Google'da araştırma yapmak istediğimde başka biri konuştu: “Biz' Her zamanki gibi İstiklal Marşımızla kapatıyoruz” dediler. Birlik, adalet ve özgürlük. Heyecanla değil ama kararlılıkla. Ve ben?
Kalbimden bir bıçak saplanması, kafamı kurcalayan bir güvensizlik ve sonra aniden Almanlığımla yüzleşmek zorunda kaldığım için bir bira sipariş etmek isterdim.
Böylece, Polonya-Fransa göç geçmişime ciddi bir tavırla baktım ve neredeyse kırk yıllık zihinsel bir kısa yoldan sonra, en son ne zaman milli marş söylediğimi artık hatırlamamamın bir geri dönüş nedeni olup olamayacağını kendime sordum. Gözlerim salona tutunacak bir şey aradığından ve o da orada sahnede durduğundan, Alman anavatanı içinFriedrich Merz'e baktım: uzun boylu, zayıf, belli ki kendisiyle, partisiyle ve onun lehine düzeltilen tarihle barışık.
Yeni başbakanın partisi CDU'nun parti liderliği şu anda Almanya'da turneye çıkıyor. Mainz, Hannover, Chemnitz, Köln ve Stuttgart'ta temel program konferansları düzenlendi ve büyük final 22 Mart'ta Berlin'de gerçekleşecek. O zamana kadar tüm çerçeveler hazırlanmış, tüm çizgiler çizilmiş ve pusula bulunmuş olacak. Ya da partinin resmi dilinin söylediği gibi: “1978, 1994, 2007'den sonra tarihimizin dördüncü temel programını kendimize veriyoruz.” Bu, Mayıs ayında yapılacak federal parti konferansında karara bağlanacak.
Chemnitz'deydim ve Berlin-Saksonya göç geçmişine sahip olan Başbakanım Michael Kretschmer'in şöyle dediğini gördüm: “Bu ülkede insanların nasıl düşündüğünü biliyorum. Birlik gibi düşünüyorlar.” İçişleri Bakanım Armin Schuster'dan şunu duydum: “Biz iyi adamlarız.” Thüringen eyalet seçimlerinin en büyük adayı Mario Voigt: “2015'te hata yaptığımızı söylemek hiç de fena değil.” Sonra Philipp Politika komisyonu üyesi Amthor: “Bu ülkede hiç kimsenin göç politikasını eleştirmesi utanılacak bir şey değil.” Ve gecenin sonunda Friedrich Merz şu sözü verdi: “Gerçek bir politika değişikliği ancak güçlü bir CDU ile gerçekleşebilir.” Alkış, hepimiz bunun için çabalayalım kalbiyle ve eliyle kardeşçe!
B'den C'ye, Doğu Ziyareti, 263 kilometrePajović/Amini/Berliner Zeitung
Eve dönerken bir kez daha aklıma geldi: İstiklal marşını son kez dinleyişim. 2006'da İtalya'ya karşı oynanan yarı final öncesinde, dünyanın dostlarını ziyaret ettiği ve Almanya'nın rahat ve vatansever olduğu bir dönemde olmuş olmalı. Sonra bir zamanlar neredeyse oy verdiğim Mesut Özil ve Angela Merkel'i düşündüm ve kendi kendime şunu sordum: Ben de neredeyse Friedrich Merz'e oy verebilir miyim?
Onu Chemnitz'de doğru anladığım kadarıyla, eski fikirlerinden birinin şu anda yeniden hayata geçirilmesinden büyük gurur duyuyor: lider kültür. Merz, bunun aslında bu toplumu bir arada tutan bir şey olduğunu söyledi. Temel Yasamız bunun için var, diye düşündüm. Ve bira. Ve futbol. Avrupa Şampiyonası üç ay sonra başlıyor. O zaman hâlâ dost canlısı ev sahipleri olup olmadığımızı göreceğiz. Ve milli marşı söyleyip söylemeyeceğim.
“Doğuya Ziyaret” sütununda Paul Linke her iki haftada bir Chemnitz ve çevresindeki geçici yaşamını aktarıyor. Saksonya berbat mı? Şaka mı yapıyorsun bunu söylerken ciddi misin?
Kalbimden bir bıçak saplanması, kafamı kurcalayan bir güvensizlik ve sonra aniden Almanlığımla yüzleşmek zorunda kaldığım için bir bira sipariş etmek isterdim.
Böylece, Polonya-Fransa göç geçmişime ciddi bir tavırla baktım ve neredeyse kırk yıllık zihinsel bir kısa yoldan sonra, en son ne zaman milli marş söylediğimi artık hatırlamamamın bir geri dönüş nedeni olup olamayacağını kendime sordum. Gözlerim salona tutunacak bir şey aradığından ve o da orada sahnede durduğundan, Alman anavatanı içinFriedrich Merz'e baktım: uzun boylu, zayıf, belli ki kendisiyle, partisiyle ve onun lehine düzeltilen tarihle barışık.
Yeni başbakanın partisi CDU'nun parti liderliği şu anda Almanya'da turneye çıkıyor. Mainz, Hannover, Chemnitz, Köln ve Stuttgart'ta temel program konferansları düzenlendi ve büyük final 22 Mart'ta Berlin'de gerçekleşecek. O zamana kadar tüm çerçeveler hazırlanmış, tüm çizgiler çizilmiş ve pusula bulunmuş olacak. Ya da partinin resmi dilinin söylediği gibi: “1978, 1994, 2007'den sonra tarihimizin dördüncü temel programını kendimize veriyoruz.” Bu, Mayıs ayında yapılacak federal parti konferansında karara bağlanacak.
Chemnitz'deydim ve Berlin-Saksonya göç geçmişine sahip olan Başbakanım Michael Kretschmer'in şöyle dediğini gördüm: “Bu ülkede insanların nasıl düşündüğünü biliyorum. Birlik gibi düşünüyorlar.” İçişleri Bakanım Armin Schuster'dan şunu duydum: “Biz iyi adamlarız.” Thüringen eyalet seçimlerinin en büyük adayı Mario Voigt: “2015'te hata yaptığımızı söylemek hiç de fena değil.” Sonra Philipp Politika komisyonu üyesi Amthor: “Bu ülkede hiç kimsenin göç politikasını eleştirmesi utanılacak bir şey değil.” Ve gecenin sonunda Friedrich Merz şu sözü verdi: “Gerçek bir politika değişikliği ancak güçlü bir CDU ile gerçekleşebilir.” Alkış, hepimiz bunun için çabalayalım kalbiyle ve eliyle kardeşçe!
B'den C'ye, Doğu Ziyareti, 263 kilometrePajović/Amini/Berliner Zeitung
Eve dönerken bir kez daha aklıma geldi: İstiklal marşını son kez dinleyişim. 2006'da İtalya'ya karşı oynanan yarı final öncesinde, dünyanın dostlarını ziyaret ettiği ve Almanya'nın rahat ve vatansever olduğu bir dönemde olmuş olmalı. Sonra bir zamanlar neredeyse oy verdiğim Mesut Özil ve Angela Merkel'i düşündüm ve kendi kendime şunu sordum: Ben de neredeyse Friedrich Merz'e oy verebilir miyim?
Onu Chemnitz'de doğru anladığım kadarıyla, eski fikirlerinden birinin şu anda yeniden hayata geçirilmesinden büyük gurur duyuyor: lider kültür. Merz, bunun aslında bu toplumu bir arada tutan bir şey olduğunu söyledi. Temel Yasamız bunun için var, diye düşündüm. Ve bira. Ve futbol. Avrupa Şampiyonası üç ay sonra başlıyor. O zaman hâlâ dost canlısı ev sahipleri olup olmadığımızı göreceğiz. Ve milli marşı söyleyip söylemeyeceğim.
“Doğuya Ziyaret” sütununda Paul Linke her iki haftada bir Chemnitz ve çevresindeki geçici yaşamını aktarıyor. Saksonya berbat mı? Şaka mı yapıyorsun bunu söylerken ciddi misin?