Aslıhan2312
Co-Admin
En etkileyici Haberlardan biri, Ilay David’in kendisinden dört yaş küçük kardeşi Evyatar hakkında konuştuğunu gösteriyor. 7 Ekim’de Hamas tarafından kaçırıldı. Gazze’den pek de uzak olmayan Necef çölündeki müzik festivalindeydi. Orada çok sayıda ölüm, çok sayıda kaçırılma yaşandı. Fotoğraflardan birinde onu, kulağının arkasında büyük, mor bir amber çiçeğiyle gülümserken gösteriyor. Ilay David kameraya şöyle diyor: “Kardeşimin kaçmadığını bile düşünüyorum.” “Kurşunlar yanından geçerken koşmaya devam etti, ta ki sonunda kollarını kaldırıp onu tutuklayana kadar.” Zihninde sürekli olarak kardeşiyle iletişim kuruyor. “Neredeyse geldin, yakında evde olacaksın.” Ardından bu Haberyu gören herkese bir çağrıda bulunuyor: “Kardeşimi eve geri getirin.”
Evyatar David, Hamas’ın kaçırdığı aralarında çocuk, kadın ve yaşlıların da bulunduğu 200 kişiden biri. Film yapımcıları Smadar Zamir ve Eliran Peled, hafta sonu #BringThemHomeNow projesini başlatarak hemen yanıt verdi. Çağrılarına, kaçırılanlar arasında arkadaşları veya akrabaları da bulunan 40 kişi yanıt verdi. Yönetmenler Ari Folman (“Bashir’le Vals”) ve Jasmine Kainy röportajları gerçekleştirdi ve pek çok kişi filme aldı, kaydetti, düzenledi, tercüme etti vb. Bunların sayısı 50 civarında ve hepsi ücretsiz çalışıyor.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
İsrailli rehinelerin bazı akrabaları ağlıyor, bazıları ise ürkütücü bir şekilde sakin
#BringThemHomeNow web sitesi sürekli olarak güncellenmektedir. Ancak Berlin’de yaşayan ve projenin burada tanıtılmasına yardımcı olan İsrailli film yapımcısı Yael Reuveny, filmin bitmiş olduğu ve daha sonra kişinin cesedinin bulunduğu durumların da yaşandığını söylüyor. Filmler öncelikli olarak uluslararası izleyici kitlesine yönelik olup, bu kişilerin unutulmaması temennisiyle.
Herkesin sosyal medyada paylaşabileceği bir buçuk ila üç dakika uzunluğunda ve 30 ila 60 saniye uzunluğunda Haberlar var. Çünkü kaçırılan 200 kişi konusunda medya oldukça sessiz ama Haberlar bu sayının arkasında hangi kaderin, hangi insanların saklandığını rahatsız edici bir şekilde ortaya koyuyor.
Ömer Şem Tov’un annesi, oğlu eve gelene kadar dağınık odasını temizlemeyeceğini söylüyor. Kendisi de zaten gri saçlı olan Neta Heiman, Gazze Şeridi’nde bir yerlerdeki 84 yaşındaki annesinin, doğası gereği herkese baktığını hayal ediyor. “Eğer izin verirsen” diyor. Sonra gözyaşlarına boğuluyor. Bir anne, Hamas’ın elinde bulunan onuncu sınıf öğrencisi kızı Daphna’dan bahsediyor. Beyaz sweatshirt giymiş ince bir kızın fotoğrafını görebilirsiniz. Anne inanılmaz derecede sakin görünüyor. “İkiyi biraz geçe kız kardeşimden Daphna’nın kaçırıldığını söyleyen bir telefon aldım.” Bir çağrı, her şeyi değiştiren bir cümle.
Evyatar David, Hamas’ın kaçırdığı aralarında çocuk, kadın ve yaşlıların da bulunduğu 200 kişiden biri. Film yapımcıları Smadar Zamir ve Eliran Peled, hafta sonu #BringThemHomeNow projesini başlatarak hemen yanıt verdi. Çağrılarına, kaçırılanlar arasında arkadaşları veya akrabaları da bulunan 40 kişi yanıt verdi. Yönetmenler Ari Folman (“Bashir’le Vals”) ve Jasmine Kainy röportajları gerçekleştirdi ve pek çok kişi filme aldı, kaydetti, düzenledi, tercüme etti vb. Bunların sayısı 50 civarında ve hepsi ücretsiz çalışıyor.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
İsrailli rehinelerin bazı akrabaları ağlıyor, bazıları ise ürkütücü bir şekilde sakin
#BringThemHomeNow web sitesi sürekli olarak güncellenmektedir. Ancak Berlin’de yaşayan ve projenin burada tanıtılmasına yardımcı olan İsrailli film yapımcısı Yael Reuveny, filmin bitmiş olduğu ve daha sonra kişinin cesedinin bulunduğu durumların da yaşandığını söylüyor. Filmler öncelikli olarak uluslararası izleyici kitlesine yönelik olup, bu kişilerin unutulmaması temennisiyle.
Herkesin sosyal medyada paylaşabileceği bir buçuk ila üç dakika uzunluğunda ve 30 ila 60 saniye uzunluğunda Haberlar var. Çünkü kaçırılan 200 kişi konusunda medya oldukça sessiz ama Haberlar bu sayının arkasında hangi kaderin, hangi insanların saklandığını rahatsız edici bir şekilde ortaya koyuyor.
Ömer Şem Tov’un annesi, oğlu eve gelene kadar dağınık odasını temizlemeyeceğini söylüyor. Kendisi de zaten gri saçlı olan Neta Heiman, Gazze Şeridi’nde bir yerlerdeki 84 yaşındaki annesinin, doğası gereği herkese baktığını hayal ediyor. “Eğer izin verirsen” diyor. Sonra gözyaşlarına boğuluyor. Bir anne, Hamas’ın elinde bulunan onuncu sınıf öğrencisi kızı Daphna’dan bahsediyor. Beyaz sweatshirt giymiş ince bir kızın fotoğrafını görebilirsiniz. Anne inanılmaz derecede sakin görünüyor. “İkiyi biraz geçe kız kardeşimden Daphna’nın kaçırıldığını söyleyen bir telefon aldım.” Bir çağrı, her şeyi değiştiren bir cümle.