Stefan Marx'ın Hansaplatz metro istasyonundaki açılışı

Aslıhan2312

Co-Admin
Normalde kimsenin birbirini selamlamadığı bu Cumartesi akşamı büyük bir merhaba olacak. Hansaplatz metro istasyonundaki peronda Steglitz veya Osloer Straße metrolarından inen Berlinliler, Stefan Marx'a sarılıyor. Sanatçının doğum günü ve kendi tarzında kutluyor.

Marx yeni eseri “16 Arka Ray Alanı”nı metro istasyonunda sergiliyor. Genellikle ustura veya konser reklamlarının yapıldığı 16 posterde, farklı dillerde şarkı sözlerinden veya basit bilgeliklerden alıntılar yer alıyor.

Hansaplatz metro istasyonunda duraklayın


Yolcular “Kalbimi kırma” dedi. Ya da Japonca: “Beklediğiniz için teşekkür ederim.” Platformda yüksek sesle yazılar yazan ve ellerini çırpan evsiz adamın sanata ilgi duyup duymadığı belirsiz. Metro istasyonundaki diğer insanlar, özellikle de sanat meraklıları, serginin açılışı konusunda daha da heyecanlı ve heyecanla akıllı telefonlarını çıkarıyorlar.

Kreuzberg'den Andrea Kerkes de geldi. Kamusal alanlarda sanattan hoşlanıyor. Eğer kendi istediğini yapsaydı daha fazlası olurdu, çünkü “bu bizi günlük telaşlı hayatlarımızdan uzaklaştırıyor.” Metro istasyonundaki Stefan Marx'ınki gibi sanatlar sizi duraklamaya motive ediyor. Kerkes, bunun aynı zamanda daha fazla farkındalığa da yol açtığını söylüyor.


Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın


“16 arka ray alanı” “Grotto”nun bir parçasıdır; bu, Grisebach müzayede evinden Leonie Herweg'in küratörlüğünü yaptığı bir projenin adıdır. Sergi açılışı sadece yeraltında değil yer üstünde de gerçekleşiyor. Yenileme çalışmaları nedeniyle zemini bantlanmış olan ve bir plakçanın Mike Hurley'nin “İlk Şarkıları”nı çaldığı odada Stefan Marx sergi kataloğunu imzalıyor. Sanat meraklıları, posterlerden sevdikleri cümlelerin yer aldığı sınırlı sayıdaki kartpostalları da satın alabiliyor. Bu şekilde projenin kendini yeniden finanse etmesi amaçlanıyor.

fotoğraf Galerisi


16 posterde şarkı sözlerinden alıntılar, bilgece sözler veya diğer metin parçacıkları yer alıyor.Benjamin Pritzkuleit

Pek çok kişi posterlerin fotoğraflarını çekmek için akıllı telefonlarını çıkarıyor.


Pek çok kişi posterlerin fotoğraflarını çekmek için akıllı telefonlarını çıkarıyor.Benjamin Pritzkuleit

Sanatçı çalışma alanını özel olarak yaratmıştır.


Sanatçı çalışma alanını özel olarak yaratmıştır.Benjamin Pritzkuleit

Stefan Marx posterlerin üzerine farklı dillerde metinler koydu.


Stefan Marx posterlerin üzerine farklı dillerde metinler koydu.Benjamin Pritzkuleit

Sergi sizi duraklamaya motive etmeyi amaçlıyor.


Sergi sizi duraklamaya motive etmeyi amaçlıyor.Benjamin Pritzkuleit


Bartningallee 5 numaranın karşısında, Sauvignon Blanc ve Riesling'in küçük plastik kaplarda servis edildiği bir bar olan Coffee & Wine var, çünkü o akşamki kalabalık küçük restoran için çok büyük. Yüze yakın kişi geldi. Açılış çoğunlukla dışarıda gerçekleşir. Biraz Corona zamanlarını hatırlattığınızı hissediyorsunuz.

Bir yanda Hansaplatz metro istasyonunun peronunda her zamanki Berlin sefaleti var: Paraları yere saçılmış, çığlık atan evsiz adam, turkuaz mavisi kışlık ceketli, sürekli ayağını yere vuran, “saçmalık” diye bağıran ve sonra da “saçmalık” diye bağıran bir kadın. Bilet makinesi çekiçleri, kırık bir içki şişesi bağırıyor. Birisi bankın üzerine yarım paket üzüm bırakmış. Bir başkasında eşofmanlı genç bir adam çantasız ya da sırt çantası olmadan uyuyor. Yakınlarda: biraz kusmuk. Yaşlı bir kadın burnunun altına yırtık pırtık tek kullanımlık bir maske takıyor.

Stefan Marx: “Her resim kendini ifade eder”


Öte yandan koruma altındaki bir binada 31 Ocak'a kadar sanat sergisi var. Stefan Marx, “16 arka iz alanı” ile düşük eşikli bir teklif yarattı. Metroyu bekleyen ve akıllı telefonuna bir an bile bakmayan herkes, “Elveda, yanlış planlar” gibi cümleleri düşünüp düşünme fırsatı buluyor. Ya da Vietnamca biliyorsanız yağmuru dinleme zorunluluğu hissedebilirsiniz (“Yağmuru dinle”).

Sanatçı Stefan Marx sıklıkla tipografiyle çalışıyor.


Sanatçı Stefan Marx sıklıkla tipografiyle çalışıyor.Benjamin Pritzkuleit


“Her resim kendi başına duruyor” diyor sanatçı, ancak bir sonraki cümlede burada, Hansaplatz metro istasyonunda “tam bir sanat eseri” yarattığını açıklıyor. Belki ikisi de aynı andadır. Çünkü bir müze veya galeriden farklı olarak, tedirgin Berlinlinin resimden resme dolaşacak vakti yok. İçinde bir metin parçası olan bir posterin tamamen şans eseri dikkatini çekmesi daha muhtemel; bireysel görüntü, diğerleri olmasa bile bu şekilde çalışıyor. Aynı zamanda metro istasyonundaki “16 arka ray alanı” da bir galeri olarak çok iyi anlaşılabilir. Bazen treni daha uzun süre bekler ve peronda bir aşağı bir yukarı yürürsünüz. Dijitalden uzaklaşıp dikkat dağıtmak isteyenlerin, işin tamamını görmemeleri neredeyse imkansız.

Küratör Herweg, “İnsanlar galerilere girmeye cesaret edemiyor” diyor. Burada, Hansaplatz metro istasyonunda sergiye gelen ziyaretçilerin herhangi bir beklentisi yok. Ve aslında: Hiç kimse kamusal alanlarda büyük bir sanat uzmanlığı iddiasında bulunmuyor, tam tersine; Belki yalnız evsiz kişi de, güneşin tek başına battığını söyleyen bir poster (“Güneş tek başına batar”) Stefan Marx'ın sanatından faydalanacaktır.