Aslıhan2312
Co-Admin
Siyasi mizacı kötü bir şöhrete sahip; Kültürden Sorumlu Devlet Bakanı Claudia Roth’un kamuoyuna çıkışı coşku ve empati ile karakterize ediliyor. Berlin Uluslararası Edebiyat Festivali’nin (ilb) açılışında olduğu gibi, on bir yaşındaki öğrenci Celia’yı Erich Kästner’in “Pünktchen und Anton” adlı eserini okuduğu için haklı olarak cömertçe övdüğünde, onun cazibe saldırılarından kaçmak aslında çok zor. . Ve aslında, Dünya Kültürleri Evi’nin yeniden açılışında Claudia Roth, Kamerun’dan gelen yeni HDKW direktörü Bonaventure Soh Bejeng Ndikung’un annesine teşekkür ettiğinde, bunda dostluk zorunluluğundan çok daha fazlası vardı. oğlunun Almanya’da okumasını mümkün kıldığı için. O an için personel, sosyal bir geçirgenlik ve çeşitlilik vaadinin yerine getirilmiş hali gibi görünüyordu.
Claudia Roth, Alman kültürel yaşamının dünyadaki amiral gemisi olan Berlinale’nin liderlik krizine son derece sert ve yıkıcı bir şekilde müdahale etti. Genel müdür Mariette Rissenbeek ve sanat yönetmeni Carlo Chatrian’dan oluşan ve pek çok övgü alan ikili liderlikte uzun süredir çatırdayan bir atmosferin olduğu göz ardı edilemezdi. Ancak bir gecede, ideal çözüm olarak tek bir kaynaktan liderlik beklentisiyle bir sanat yönetmeni modelinin propagandasını yapmak ve Chatrian’a cömertçe ikinci sıradaki bir rolü teklif etmek, açık sahnede aşağılanmakla eşdeğerdi. Aralarında Martin Scorsese, Paul Schrader ve Christian Petzold’un da bulunduğu dünyanın dört bir yanından 400’den fazla sinema insanının katıldığı hiç bitmeyen dayanışma dalgası, ilan edilen yeni başlangıcın ipoteği olmayı sürdürüyor. kasıtlı kendini cücelikten başka bir şey değil.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Odadaki file bakan
Ne yazık ki Berlinale’nin uğradığı hasar münferit bir durum değil. Yönetimin yarı noktasında, Yeşiller Kültür Bakanı’nın geçici karnesinde, kültürel politika hassasiyeti ve orantı duygusunun eksikliğini gösteren tatmin edici olmayan bir üst not, belirgin bir şekilde sergilenmelidir. Aralık 2021’de görev süresinin başında yaptığı toplu duyuru ve açıklamalar, odadaki fili özlediği gerçeğini gizleyemedi. Documenta sanat sergisi öncesinde olası Yahudi karşıtı ifadelere ilişkin defalarca yapılan atıflar kamuoyuna duyurulduğunda, bunları iftira niteliğinde saldırılar olarak nitelendirdi. Yahudiler Merkez Konseyi başkanı Josef Schuster ile yaptığı tartışmaya rağmen Roth, Documenta’nın felaket gidişatına olan güvenini yeniden kazanamadı. Documenta’nın doğrudan idari sorumluluğu olmadan, kontrolden çıkmakta olan tartışmayı yorumlamak için ofise uygun yetkiyi kazanmayı başaramadı. Claudia Roth’un kariyerinde çeşitli üst pozisyonlara getirdiği siyasi deneyim göz önüne alındığında bu şaşırtıcıydı.
Neredeyse iki yıl sonra, Roth’un ofisinde toplanan uzmanlığı yalnızca kısmen kullanabildiği izlenimi giderek daha sağlam hale geldi. Bu, özellikle kültürel varlıkların sömürge bağlamlarından menşe ülkelerine iadesi gibi zor bir konuda açıkça ortaya çıktı. Claudia Roth ve Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock, diplomatik rahatsızlıklar ve sosyal rahatsızlıklar pahasına, 2022 kışında, artık ünlü olan Benin bronzlarının neredeyse iki düzinesini iade etmek için kamuoyunun artan ilgisi altında Nijerya’ya gitti. Cömert bir sembolik siyasi jest olarak tasarlanan şey, artık paternalist bir bölünmenin ruhundan çıkmış olma suçlamasından kaçamaz. En yüksek diplomatik düzeyde muzaffer sahnelemeler yerine, müze çalışanları arasında uzmanlık alışverişi ve müzakereler muhtemelen daha iyi bir prosedür olurdu.
Yama yapın ve süpürün
Çok fazla, çok gürültülü, yanlış zamanda – Claudia Roth’un yönetimine şu ana kadar gürültülü bir coşku eşlik etti ve bu, Berlinale örneğinde çözülmesi zor bir sorun haline geldi. Kültür politikası, kendine özgü sanatçıları meşgul tasarımcılarla buluşturabilen akıllı ılımlılığa bağlı değil. Selefinin karmaşık, iç içe geçmiş mirasını geri çevirmek yerine, günümüzün zanaatkarlığı dikkatli bir şekilde daha da geliştirilmeyi içerecektir. Ancak önümüzdeki aylarda Kültür Bakanı’nın işleri süpürmek ve düzeltmek için çok zaman harcaması gerekecek.
Claudia Roth, Alman kültürel yaşamının dünyadaki amiral gemisi olan Berlinale’nin liderlik krizine son derece sert ve yıkıcı bir şekilde müdahale etti. Genel müdür Mariette Rissenbeek ve sanat yönetmeni Carlo Chatrian’dan oluşan ve pek çok övgü alan ikili liderlikte uzun süredir çatırdayan bir atmosferin olduğu göz ardı edilemezdi. Ancak bir gecede, ideal çözüm olarak tek bir kaynaktan liderlik beklentisiyle bir sanat yönetmeni modelinin propagandasını yapmak ve Chatrian’a cömertçe ikinci sıradaki bir rolü teklif etmek, açık sahnede aşağılanmakla eşdeğerdi. Aralarında Martin Scorsese, Paul Schrader ve Christian Petzold’un da bulunduğu dünyanın dört bir yanından 400’den fazla sinema insanının katıldığı hiç bitmeyen dayanışma dalgası, ilan edilen yeni başlangıcın ipoteği olmayı sürdürüyor. kasıtlı kendini cücelikten başka bir şey değil.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Odadaki file bakan
Ne yazık ki Berlinale’nin uğradığı hasar münferit bir durum değil. Yönetimin yarı noktasında, Yeşiller Kültür Bakanı’nın geçici karnesinde, kültürel politika hassasiyeti ve orantı duygusunun eksikliğini gösteren tatmin edici olmayan bir üst not, belirgin bir şekilde sergilenmelidir. Aralık 2021’de görev süresinin başında yaptığı toplu duyuru ve açıklamalar, odadaki fili özlediği gerçeğini gizleyemedi. Documenta sanat sergisi öncesinde olası Yahudi karşıtı ifadelere ilişkin defalarca yapılan atıflar kamuoyuna duyurulduğunda, bunları iftira niteliğinde saldırılar olarak nitelendirdi. Yahudiler Merkez Konseyi başkanı Josef Schuster ile yaptığı tartışmaya rağmen Roth, Documenta’nın felaket gidişatına olan güvenini yeniden kazanamadı. Documenta’nın doğrudan idari sorumluluğu olmadan, kontrolden çıkmakta olan tartışmayı yorumlamak için ofise uygun yetkiyi kazanmayı başaramadı. Claudia Roth’un kariyerinde çeşitli üst pozisyonlara getirdiği siyasi deneyim göz önüne alındığında bu şaşırtıcıydı.
Neredeyse iki yıl sonra, Roth’un ofisinde toplanan uzmanlığı yalnızca kısmen kullanabildiği izlenimi giderek daha sağlam hale geldi. Bu, özellikle kültürel varlıkların sömürge bağlamlarından menşe ülkelerine iadesi gibi zor bir konuda açıkça ortaya çıktı. Claudia Roth ve Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock, diplomatik rahatsızlıklar ve sosyal rahatsızlıklar pahasına, 2022 kışında, artık ünlü olan Benin bronzlarının neredeyse iki düzinesini iade etmek için kamuoyunun artan ilgisi altında Nijerya’ya gitti. Cömert bir sembolik siyasi jest olarak tasarlanan şey, artık paternalist bir bölünmenin ruhundan çıkmış olma suçlamasından kaçamaz. En yüksek diplomatik düzeyde muzaffer sahnelemeler yerine, müze çalışanları arasında uzmanlık alışverişi ve müzakereler muhtemelen daha iyi bir prosedür olurdu.
Yama yapın ve süpürün
Çok fazla, çok gürültülü, yanlış zamanda – Claudia Roth’un yönetimine şu ana kadar gürültülü bir coşku eşlik etti ve bu, Berlinale örneğinde çözülmesi zor bir sorun haline geldi. Kültür politikası, kendine özgü sanatçıları meşgul tasarımcılarla buluşturabilen akıllı ılımlılığa bağlı değil. Selefinin karmaşık, iç içe geçmiş mirasını geri çevirmek yerine, günümüzün zanaatkarlığı dikkatli bir şekilde daha da geliştirilmeyi içerecektir. Ancak önümüzdeki aylarda Kültür Bakanı’nın işleri süpürmek ve düzeltmek için çok zaman harcaması gerekecek.