Aslıhan2312
Co-Admin
Sağlıklı bir şekilde kendi kendine ironi yapma yeteneği gibisi yoktur. Özellikle palavracı ve sahtekârların olduğu çağımızda. Bu çılgın Londra-Berlin deneysel rock grubu The Chap’in insanları kendileri hakkında şöyle şeyler söylüyor: Onlar “şimdiye kadarki en bozuk coğrafya öğretmeni grubu – ama coğrafya öğretmeni değiller, sadece öyle görünüyorlar.” Görkemli.
Chap, 2000 yılında Londra’da Keith Duncan, Panos Ghikas, Claire Hope, Berit Immig ve Johannes von Weizsäcker tarafından kuruldu. (Evet, büyük amcası Federal Başkan’dı. Kendisi de Berliner Zeitung için müzik hakkında, en son olarak da Laibach hakkında harika şeyler yazıyor.) Bazıları şu anda Berlin’de yaşıyor. Grubun özgeçmişinde, üyelerin daha önce “müzik terapi merkezlerinde, kokteyl barlarda, büyük bankaların BT departmanlarında, çağrı merkezlerinde ve kurumsal jingle bestecileri olarak çalıştıkları” belirtiliyor. Artık birlikte müzik yapıyorlar. Ve ne?
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Chap, indie balonunda dünyaca ünlüdür. En önemli Anglo-Sakson müzik dergilerinden bazıları onu kutluyor: Pitchfork, The Quietus, NME ve The Wire. Ama aynı zamanda Fransa’daki Les Inrocks ve Musikexpress ve bu ülkede ne yazık ki artık üretimi durdurulan Spex (müziklerini korusun!). Chap, bir şekilde post-atonal piyano müziğini ve aynı zamanda BBC haber spikerlerini akla getiren avant-pop ve Schrammel gürültüsünün macera dolu karışımıyla sahnelerin gözdesi ve sanatçıların sanatçıları: Bloc Party ve Beck, örneğin, kendi müziklerine güveniyorlar. remix becerileri.
Gruba göre The Chap şarkıları “her şeyin kötü olması”yla ilgili. Harika! Ama elbette bunu coğrafya öğretmenlerinden daha fazla ciddiye almamalısınız. Bu arada, The Chap’in Berghain’deki kantin konseri için ekibinde en sadık iki hayranı var: loop makinesi ustası Guido Möbius ve DJ Jens Balzer. daha önce … olarak bilinen Berliner Zeitung’un popüler editörü. Yan taraftaki Berghain’de Pazartesi öğle yemeğine kadar çılgın bir gösteri sonrası partisine benziyor, değil mi? Hele ki son yedinci LP’leri bir tekno albümü olduğundan, 2023 tarihli “Burger Sauce”. Görüyorsunuz, The Chap, o kadar da kötü değil.
Berghain’deki kantin 5 Kasım Pazar, 20:00, ön satış 13 euro
Chap, 2000 yılında Londra’da Keith Duncan, Panos Ghikas, Claire Hope, Berit Immig ve Johannes von Weizsäcker tarafından kuruldu. (Evet, büyük amcası Federal Başkan’dı. Kendisi de Berliner Zeitung için müzik hakkında, en son olarak da Laibach hakkında harika şeyler yazıyor.) Bazıları şu anda Berlin’de yaşıyor. Grubun özgeçmişinde, üyelerin daha önce “müzik terapi merkezlerinde, kokteyl barlarda, büyük bankaların BT departmanlarında, çağrı merkezlerinde ve kurumsal jingle bestecileri olarak çalıştıkları” belirtiliyor. Artık birlikte müzik yapıyorlar. Ve ne?
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Chap, indie balonunda dünyaca ünlüdür. En önemli Anglo-Sakson müzik dergilerinden bazıları onu kutluyor: Pitchfork, The Quietus, NME ve The Wire. Ama aynı zamanda Fransa’daki Les Inrocks ve Musikexpress ve bu ülkede ne yazık ki artık üretimi durdurulan Spex (müziklerini korusun!). Chap, bir şekilde post-atonal piyano müziğini ve aynı zamanda BBC haber spikerlerini akla getiren avant-pop ve Schrammel gürültüsünün macera dolu karışımıyla sahnelerin gözdesi ve sanatçıların sanatçıları: Bloc Party ve Beck, örneğin, kendi müziklerine güveniyorlar. remix becerileri.
Gruba göre The Chap şarkıları “her şeyin kötü olması”yla ilgili. Harika! Ama elbette bunu coğrafya öğretmenlerinden daha fazla ciddiye almamalısınız. Bu arada, The Chap’in Berghain’deki kantin konseri için ekibinde en sadık iki hayranı var: loop makinesi ustası Guido Möbius ve DJ Jens Balzer. daha önce … olarak bilinen Berliner Zeitung’un popüler editörü. Yan taraftaki Berghain’de Pazartesi öğle yemeğine kadar çılgın bir gösteri sonrası partisine benziyor, değil mi? Hele ki son yedinci LP’leri bir tekno albümü olduğundan, 2023 tarihli “Burger Sauce”. Görüyorsunuz, The Chap, o kadar da kötü değil.
Berghain’deki kantin 5 Kasım Pazar, 20:00, ön satış 13 euro