Aslıhan2312
Co-Admin
Her sızlanma aynı değildir ve bu sadece desibel farkı anlamına gelmez. Son araştırmalara göre bebeklerde zaten kültürel özellikler görülebiliyor.
Würzburg Üniversite Hastanesi'nin bildirdiği gibi, davranışsal biyolog Kathleen Wermke, yeni doğanların çıkardığı dil öncesi ilk seslerde ana dile bağlı olarak farklı “vurguların” kullanıldığını keşfetti. Bu oldukça mantıklıdır, çünkü embriyonun kulağının erken olgunlaştığını ve yalnızca annenin ve ona yakın olan diğer insanların sesini değil, aynı zamanda konuşmanın melodik özelliklerini de algıladığını biliyoruz.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Wermke'ye göre Fransız bebeklerinin ağlama melodisi aşağıdan yukarıya doğru ilerlerken, Almanca konuşan annelerin bebekleri düşen melodileri kullanıyor. Analizler ayrıca Japon ve İsveçli yeni doğan bebeklerin Alman bebeklerden çok daha karmaşık bir şekilde ağladığını da gösterdi.
Bize göre bu, araştırmanın yalnızca başlangıcı olabilir, çünkü uluslar içinde bile farklı lehçeler bebeklerin çığlıklarına yansıyacak ve atanabilecektir. Swabian, Baden ve Sakson çocukları, ses yüksekliğine daha fazla güvenen Meck-Pomm veya Bavyeralı çocuklara göre çok daha incelikli melodilerle ebeveynlerinin sinirlerini yıpratmaya daha yatkındır.
Kendinizi daha net ifade edin!
Ayrıca aynı bebeğin farklı durumlarda çok farklı sızlanma melodileri kullandığını da hatırlıyor gibiyim. Bu nasıl ve neden? Ebeveynlerin sinirsel sertleşmesini önlemek ve bağırmayı henüz yorulmamış bölgelere ulaşmak için kullanmak için mi? Ya da belki çeşitli duyurular yapmak için?
O zaman bebeklerin söylediklerinin farklılaştırılıp bir çeviri oluşturucuya beslenmesi an meselesi olacaktı. Çocukları artık ana dillerinden fazlasını konuşabilen bir baba olarak, geriye dönüp bakınca biraz sinirleniyorum. Kendinizi biraz daha net ifade etseydiniz, birçok üzüntüden ve yanlış anlaşılmadan kurtulmuş olurduk.
Würzburg Üniversite Hastanesi'nin bildirdiği gibi, davranışsal biyolog Kathleen Wermke, yeni doğanların çıkardığı dil öncesi ilk seslerde ana dile bağlı olarak farklı “vurguların” kullanıldığını keşfetti. Bu oldukça mantıklıdır, çünkü embriyonun kulağının erken olgunlaştığını ve yalnızca annenin ve ona yakın olan diğer insanların sesini değil, aynı zamanda konuşmanın melodik özelliklerini de algıladığını biliyoruz.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Wermke'ye göre Fransız bebeklerinin ağlama melodisi aşağıdan yukarıya doğru ilerlerken, Almanca konuşan annelerin bebekleri düşen melodileri kullanıyor. Analizler ayrıca Japon ve İsveçli yeni doğan bebeklerin Alman bebeklerden çok daha karmaşık bir şekilde ağladığını da gösterdi.
Bize göre bu, araştırmanın yalnızca başlangıcı olabilir, çünkü uluslar içinde bile farklı lehçeler bebeklerin çığlıklarına yansıyacak ve atanabilecektir. Swabian, Baden ve Sakson çocukları, ses yüksekliğine daha fazla güvenen Meck-Pomm veya Bavyeralı çocuklara göre çok daha incelikli melodilerle ebeveynlerinin sinirlerini yıpratmaya daha yatkındır.
Kendinizi daha net ifade edin!
Ayrıca aynı bebeğin farklı durumlarda çok farklı sızlanma melodileri kullandığını da hatırlıyor gibiyim. Bu nasıl ve neden? Ebeveynlerin sinirsel sertleşmesini önlemek ve bağırmayı henüz yorulmamış bölgelere ulaşmak için kullanmak için mi? Ya da belki çeşitli duyurular yapmak için?
O zaman bebeklerin söylediklerinin farklılaştırılıp bir çeviri oluşturucuya beslenmesi an meselesi olacaktı. Çocukları artık ana dillerinden fazlasını konuşabilen bir baba olarak, geriye dönüp bakınca biraz sinirleniyorum. Kendinizi biraz daha net ifade etseydiniz, birçok üzüntüden ve yanlış anlaşılmadan kurtulmuş olurduk.