Aslıhan2312
Co-Admin
Avrupa Film Pazarı başkanı Dennis Ruh sabah 9’dan beri ofisinde. Bu gün, bir konferanstan diğerine koşturuyor ya da Martin-Gropius-Bau koridorlarında siyasi delegasyonlara liderlik ediyor. Bu onun Berlinale sırasındaki günlük işi.
Fuar boyunca Berlin Temsilciler Meclisi üyeleriyle bir buçuk saat boyunca piyasayı gezen Ruh, onlara Baltık Devletleri, ABD, Tayland, Japonya ve İngiltere stantlarında borsanın nasıl çalıştığını anlattı. Ya da şimdiye kadar pek dikkat çekmeyi başaramayan, gelecek vadeden genç film sahnesiyle Karayipler.
Lokmaları bırak! Alman film endüstrisinde nelerin değişmesi gerekiyor?
Kültürden Sorumlu Devlet Bakanı Claudia Roth (Yeşiller) yine Ukrayna nedeniyle iki kez fuara geldi. Dennis Ruh, “Bir Ukrayna standı düzenledik ve film yapımcılarını seyahat, çeşitli izinler ve ayrıca mali imkanlarla destekledik” diyor. Sektörde ülke ile dayanışma harikaydı: “Bu yıl çok politik bir Berlinale oldu.”
Berlinale’de Steven Spielberg: Sadece hafıza yaraları iyileştirir
Dennis Ruh, 2020’den beri EFM’ye başkanlık ediyor. Fırtınalı zamanlarda dümeni eline aldı. Corona çok yaygındı, borsa sadece online olarak yapılıyordu. Konuşmalar ve turların yanı sıra sarılmayı, tokalaşmayı özledi; sadece insan teması. İş böyle yürür.
EFM patronu şöyle diyor: “Film işi bir insan işidir. Bu, çok fazla ağa bağlı bir iştir. Filmlerde çok fazla tutku, çok fazla sanatsal yaratıcılık var.” İşte bu yüzden bu buluşma noktasına ihtiyaç var. Ofisinde koltuğa oturup sözlerine şöyle devam ediyor: “Yapımcıların bir yerde yüz yüze buluşup birlikte film çekmedikleri bir ortak yapım da hiç duymadım. Sadece bu karşılıklı güveni, değiş tokuşu alır ve bu, Corona’nın son iki yılında eksikti.
Bu sefer daha iyi bir duyguydu, diyor ki: “Bu yıl katılımcılarımız ve distribütörlerimizle tanıştım ve insanların yüzlerinde kocaman bir gülümseme olduğunu ve bu çemberin tekrar kapandığı için gerçekten mutlu olduklarını fark ettim.” “Yurdu burada olan satış işiyle ilgili olarak da” büyük bir iyimserlik.
Buna şiddetle ihtiyaç var, çünkü sinema ve dolayısıyla film de son yıllarda acı çekti – izleyici sayısı azaldı. Akış hizmetleri yerden fırladı. O zamandan beri piyasa biraz toparlandı. Sektör hizmetlerine göre 2022 yılında 73,5 milyon bilet satıldı. Bu, 2021’dekinden önemli ölçüde daha fazlaydı (yüzde +83), ancak yine de pandemi başlamadan önceki 2019’dan (yüzde -33) daha azdı. Bilet satışları 2019’a göre yüzde 28 düşüşle 694 milyon euro oldu.
Dennis Ruh kahvesini yudumluyor. İzleyicilerin sinemaya nasıl geri getirilebileceği, sektörü meşgul eden büyük sorudur. Finansmanla da bağlantılı bir soru. “Genç izleyiciler özellikle önemli. Bu, sadece ekonomik olarak değil, belirli bir yatırım olmadan yürümez. Ancak, bu sadece EFM’de değil, aynı zamanda bir bütün olarak toplumda ve kültür politikası açısından da bir sorundur. Örneğin, Claudia Roth’un girişimi, sinema ziyaretlerini de içermesi gereken 18 yaşındakiler için KulturPass’ın neler başaracağını görmek beni çok heyecanlandırıyor.” Fincanını tekrar masaya koyuyor.
Berlinale: Saat 23:00’te festival alanında ışıklar söndü
Ofisinde geniş bir oturma alanı var ve duvarda Berlinli grafik tasarımcı Claudia Schramke’nin bu yılki Berlinale afişi asılı. Koyu Haberin Detayları, biraz kırmızı, koyu boyalı insanlar yine sinemada. Renk seçenekleri, büyük pencereden gelen ışıkta iyi çalışıyor. Ancak akşam Berlinale sırasında iş karanlığa gömüldü. Festival alanında, gece 23.00’ten sonra ışıklar kapatıldığı için insanlar zar zor görebiliyordu. Ukrayna’daki savaşın sonuçları nedeniyle ülke çapında enerji tasarrufu önlemleri. Martin-Gropius-Bau’nun 19 dereceden fazla ısıtılmasına izin verilmedi. Bremen ve Valensiya’da kültürel çalışmalar, görsel-işitsel iletişim, sosyoloji ve tarih eğitimi alan Dennis Ruh, sıcaklıkları hoş buldu.
Blanchett: Yıldız şef rolü beni tamamen tüketti
Dennis Ruh’un ofisinden yaklaşık on metre uzakta, fuar günlerinde bir arı kovanı gibi. Filmler ve prodüksiyonlar Martin-Gropius-Bau’da güzel resimlerle dolu renkli broşürlere sarılı ince ipek gibi sunuluyor. Burada, Berlinale’nin kalbinde, hikayeler değiş tokuş ediliyor, film dağıtımcıları beyaz perdeye taşıyacak iyi malzeme arıyor.
Sağlayıcılar için bu şu anlama gelir: Borç veren profillerini bilmeniz gerekir; kime hangi malzemeyi sunabileceğinizi bilin. İyi bir satıcı, biraz havlayan, biraz da diplomat olmalısınız. İngiliz bir tüccar, “Beceri gerektirir” diyor. Gülümsüyor: “Ancak müzakereler gizli yapılıyor.”
Ne de olsa bu ticari filmle ilgili; izleyiciyi uzak, tuhaf veya özlem dolu dünyalara çekmekle ilgili. Ancak bir film sinemalara ulaşmadan önce çok yol kat etmiştir. Senaryo yazılır, bir yapım şirketi kurulur ve çekimler finanse edilir, finans kuruluşlarında ve diğer sponsorlarda kapı kolları temizlenir. Ardından filmin bir dağıtım şirketine satılması gerekiyor. Bu da filmi sinemalara getiriyor – döngü kapanıyor ve tüm bunlar Berlinale’de de oluyor.
Dennis Ruh başını sallıyor: “Halkın gözünde bu kesinlikle daha çok Haberin Detaylarıda gerçekleşen bir olay. EFM, Berlinale’nin ekonomik belkemiği olduğu için film endüstrisi için merkezi bir etkinlik.” Pazar ve festival karşılıklı olarak bağımlı. Berlinale programında gösterilen filmler EFM ticaretinde satılmaktadır. Tanınmış Alman yönetmenler de bu yıl sadece yarışmada beş yönetmenle temsil edildi. Tanınmış bir isim dağıtım işinde yardımcı olur. Örneğin, Fransa’da uzun zamandır Christian Petzold’un filmlerine büyük bir ilgi var.
Dennis RuhAngela Regenbrecht
A Man Called Otto’nun film hakları için 60 milyon dolar
Geçen yıl da dahil olmak üzere, Corona ve çevrimiçi ticarete rağmen EFM’de düzenli olarak milyonlar değerinde anlaşmalar yapılıyor. Şubat başında Alman sinemalarında vizyona giren, Marc Forster imzalı, Tom Hanks başrollü “A Man Named Otto”nun uluslararası kullanım hakları için toplam 60 milyon dolar ödendi. “Bu, son derece yüksek bir hacimdi. Ama görünüşe göre satış işi bu yıl da iyi gidiyor,” diyor EFM müdürü.
Perşembe günü rakamları sundu: 230 stant, 78 ülkeden 612 şirket ve 132 ülkeden toplam 11.500’den fazla ticari ziyaretçi vardı. 647 çevrimiçi gösterim ve 599 pazar galası dahil olmak üzere 1533 gösterimde 773 film gösterildi. Toplam 1302 alıcı da büyüdü. Yeni Yapımcılar ve Proje Sayfalarında 629 film projesi sunuldu. EFM’ye göre bu “rekor bir sonuçtur”. Ticaret fuarı böylece görsel-işitsel içerik ticareti için en önemli uluslararası platformlardan biri olarak konumunu “etkileyici bir şekilde gösterdi”.
Aksiyon filmleri, yıldızlarla dolu gişe rekorları kıran Hollywood filmleri gibi bu yıl iyi iş çıkardı. Dennis Ruh, “Babylon Berlin” gibi dizi formatının hala büyük talep gördüğünü ve aynı zamanda şu anda ZDF medya kitaplığında çalışan “Der Schwarm” olduğunu söylüyor. “Tarihi kumaşlar da çok iyi satıyor. Belgesel dizileri de Berlinale Series Market’te tartıştığımız bir trend. Ve elbette “Nothing New in the West” gibi Alman filmleri – dokuz Oscar adaylığı ve yedi BAFTA ödülü nedeniyle amiral gemisi bu,” diyor EFM direktörü.
Şunu ekliyor: “Hala seçilebilecek türlerden biri de animasyon filmleridir. Mutlak uluslararası en çok satanlardır çünkü farklı bölgelerde değerlendirilmeleri daha kolaydır çünkü daha az kültürel engel vardır.” Örneğin, Alman komedilerinin yurt dışında çok iyi işlemediği bir sır değil: “Alman mizahı genellikle böyle değildir. uluslararası düzeyde anlaşılması kolay.”
Yeni başlayanlar için Berlinale: 17 etkinlik, parti ve kendi filminizin galası
Mizah çok kültürel bir hikayedir. “Fack ju Göhte” bir istisnaydı. Dennis Ruh, filmin Almanya’da çok başarılı olduğunu ve dünya çapında da iyi sattığını söylüyor: Fransa, İtalya, Polonya, Çek Cumhuriyeti’nden BDT ülkelerine, Kazakistan ve Kırgızistan’dan Güney Kore ve Tayvan’a. Sonra kalkar, akşam geç saatlere kadar hala birkaç randevusu vardır. Perakende, Berlinale sırasında asla uyumaz. Ve sonrasında da değil.
Fuar boyunca Berlin Temsilciler Meclisi üyeleriyle bir buçuk saat boyunca piyasayı gezen Ruh, onlara Baltık Devletleri, ABD, Tayland, Japonya ve İngiltere stantlarında borsanın nasıl çalıştığını anlattı. Ya da şimdiye kadar pek dikkat çekmeyi başaramayan, gelecek vadeden genç film sahnesiyle Karayipler.
Lokmaları bırak! Alman film endüstrisinde nelerin değişmesi gerekiyor?
Kültürden Sorumlu Devlet Bakanı Claudia Roth (Yeşiller) yine Ukrayna nedeniyle iki kez fuara geldi. Dennis Ruh, “Bir Ukrayna standı düzenledik ve film yapımcılarını seyahat, çeşitli izinler ve ayrıca mali imkanlarla destekledik” diyor. Sektörde ülke ile dayanışma harikaydı: “Bu yıl çok politik bir Berlinale oldu.”
Berlinale’de Steven Spielberg: Sadece hafıza yaraları iyileştirir
Dennis Ruh, 2020’den beri EFM’ye başkanlık ediyor. Fırtınalı zamanlarda dümeni eline aldı. Corona çok yaygındı, borsa sadece online olarak yapılıyordu. Konuşmalar ve turların yanı sıra sarılmayı, tokalaşmayı özledi; sadece insan teması. İş böyle yürür.
EFM patronu şöyle diyor: “Film işi bir insan işidir. Bu, çok fazla ağa bağlı bir iştir. Filmlerde çok fazla tutku, çok fazla sanatsal yaratıcılık var.” İşte bu yüzden bu buluşma noktasına ihtiyaç var. Ofisinde koltuğa oturup sözlerine şöyle devam ediyor: “Yapımcıların bir yerde yüz yüze buluşup birlikte film çekmedikleri bir ortak yapım da hiç duymadım. Sadece bu karşılıklı güveni, değiş tokuşu alır ve bu, Corona’nın son iki yılında eksikti.
EFM Başkanı Dennis Ruh, fuar hakkında
Bu sefer daha iyi bir duyguydu, diyor ki: “Bu yıl katılımcılarımız ve distribütörlerimizle tanıştım ve insanların yüzlerinde kocaman bir gülümseme olduğunu ve bu çemberin tekrar kapandığı için gerçekten mutlu olduklarını fark ettim.” “Yurdu burada olan satış işiyle ilgili olarak da” büyük bir iyimserlik.
Buna şiddetle ihtiyaç var, çünkü sinema ve dolayısıyla film de son yıllarda acı çekti – izleyici sayısı azaldı. Akış hizmetleri yerden fırladı. O zamandan beri piyasa biraz toparlandı. Sektör hizmetlerine göre 2022 yılında 73,5 milyon bilet satıldı. Bu, 2021’dekinden önemli ölçüde daha fazlaydı (yüzde +83), ancak yine de pandemi başlamadan önceki 2019’dan (yüzde -33) daha azdı. Bilet satışları 2019’a göre yüzde 28 düşüşle 694 milyon euro oldu.
Dennis Ruh kahvesini yudumluyor. İzleyicilerin sinemaya nasıl geri getirilebileceği, sektörü meşgul eden büyük sorudur. Finansmanla da bağlantılı bir soru. “Genç izleyiciler özellikle önemli. Bu, sadece ekonomik olarak değil, belirli bir yatırım olmadan yürümez. Ancak, bu sadece EFM’de değil, aynı zamanda bir bütün olarak toplumda ve kültür politikası açısından da bir sorundur. Örneğin, Claudia Roth’un girişimi, sinema ziyaretlerini de içermesi gereken 18 yaşındakiler için KulturPass’ın neler başaracağını görmek beni çok heyecanlandırıyor.” Fincanını tekrar masaya koyuyor.
Berlinale: Saat 23:00’te festival alanında ışıklar söndü
Ofisinde geniş bir oturma alanı var ve duvarda Berlinli grafik tasarımcı Claudia Schramke’nin bu yılki Berlinale afişi asılı. Koyu Haberin Detayları, biraz kırmızı, koyu boyalı insanlar yine sinemada. Renk seçenekleri, büyük pencereden gelen ışıkta iyi çalışıyor. Ancak akşam Berlinale sırasında iş karanlığa gömüldü. Festival alanında, gece 23.00’ten sonra ışıklar kapatıldığı için insanlar zar zor görebiliyordu. Ukrayna’daki savaşın sonuçları nedeniyle ülke çapında enerji tasarrufu önlemleri. Martin-Gropius-Bau’nun 19 dereceden fazla ısıtılmasına izin verilmedi. Bremen ve Valensiya’da kültürel çalışmalar, görsel-işitsel iletişim, sosyoloji ve tarih eğitimi alan Dennis Ruh, sıcaklıkları hoş buldu.
Blanchett: Yıldız şef rolü beni tamamen tüketti
Dennis Ruh’un ofisinden yaklaşık on metre uzakta, fuar günlerinde bir arı kovanı gibi. Filmler ve prodüksiyonlar Martin-Gropius-Bau’da güzel resimlerle dolu renkli broşürlere sarılı ince ipek gibi sunuluyor. Burada, Berlinale’nin kalbinde, hikayeler değiş tokuş ediliyor, film dağıtımcıları beyaz perdeye taşıyacak iyi malzeme arıyor.
Sağlayıcılar için bu şu anlama gelir: Borç veren profillerini bilmeniz gerekir; kime hangi malzemeyi sunabileceğinizi bilin. İyi bir satıcı, biraz havlayan, biraz da diplomat olmalısınız. İngiliz bir tüccar, “Beceri gerektirir” diyor. Gülümsüyor: “Ancak müzakereler gizli yapılıyor.”
EFM’nin önemi üzerine Dennis Ruh
Ne de olsa bu ticari filmle ilgili; izleyiciyi uzak, tuhaf veya özlem dolu dünyalara çekmekle ilgili. Ancak bir film sinemalara ulaşmadan önce çok yol kat etmiştir. Senaryo yazılır, bir yapım şirketi kurulur ve çekimler finanse edilir, finans kuruluşlarında ve diğer sponsorlarda kapı kolları temizlenir. Ardından filmin bir dağıtım şirketine satılması gerekiyor. Bu da filmi sinemalara getiriyor – döngü kapanıyor ve tüm bunlar Berlinale’de de oluyor.
Dennis Ruh başını sallıyor: “Halkın gözünde bu kesinlikle daha çok Haberin Detaylarıda gerçekleşen bir olay. EFM, Berlinale’nin ekonomik belkemiği olduğu için film endüstrisi için merkezi bir etkinlik.” Pazar ve festival karşılıklı olarak bağımlı. Berlinale programında gösterilen filmler EFM ticaretinde satılmaktadır. Tanınmış Alman yönetmenler de bu yıl sadece yarışmada beş yönetmenle temsil edildi. Tanınmış bir isim dağıtım işinde yardımcı olur. Örneğin, Fransa’da uzun zamandır Christian Petzold’un filmlerine büyük bir ilgi var.
Dennis RuhAngela Regenbrecht
A Man Called Otto’nun film hakları için 60 milyon dolar
Geçen yıl da dahil olmak üzere, Corona ve çevrimiçi ticarete rağmen EFM’de düzenli olarak milyonlar değerinde anlaşmalar yapılıyor. Şubat başında Alman sinemalarında vizyona giren, Marc Forster imzalı, Tom Hanks başrollü “A Man Named Otto”nun uluslararası kullanım hakları için toplam 60 milyon dolar ödendi. “Bu, son derece yüksek bir hacimdi. Ama görünüşe göre satış işi bu yıl da iyi gidiyor,” diyor EFM müdürü.
Perşembe günü rakamları sundu: 230 stant, 78 ülkeden 612 şirket ve 132 ülkeden toplam 11.500’den fazla ticari ziyaretçi vardı. 647 çevrimiçi gösterim ve 599 pazar galası dahil olmak üzere 1533 gösterimde 773 film gösterildi. Toplam 1302 alıcı da büyüdü. Yeni Yapımcılar ve Proje Sayfalarında 629 film projesi sunuldu. EFM’ye göre bu “rekor bir sonuçtur”. Ticaret fuarı böylece görsel-işitsel içerik ticareti için en önemli uluslararası platformlardan biri olarak konumunu “etkileyici bir şekilde gösterdi”.
Dennis Ruh gıpta ile bakılan türler hakkında
Aksiyon filmleri, yıldızlarla dolu gişe rekorları kıran Hollywood filmleri gibi bu yıl iyi iş çıkardı. Dennis Ruh, “Babylon Berlin” gibi dizi formatının hala büyük talep gördüğünü ve aynı zamanda şu anda ZDF medya kitaplığında çalışan “Der Schwarm” olduğunu söylüyor. “Tarihi kumaşlar da çok iyi satıyor. Belgesel dizileri de Berlinale Series Market’te tartıştığımız bir trend. Ve elbette “Nothing New in the West” gibi Alman filmleri – dokuz Oscar adaylığı ve yedi BAFTA ödülü nedeniyle amiral gemisi bu,” diyor EFM direktörü.
Şunu ekliyor: “Hala seçilebilecek türlerden biri de animasyon filmleridir. Mutlak uluslararası en çok satanlardır çünkü farklı bölgelerde değerlendirilmeleri daha kolaydır çünkü daha az kültürel engel vardır.” Örneğin, Alman komedilerinin yurt dışında çok iyi işlemediği bir sır değil: “Alman mizahı genellikle böyle değildir. uluslararası düzeyde anlaşılması kolay.”
Yeni başlayanlar için Berlinale: 17 etkinlik, parti ve kendi filminizin galası
Mizah çok kültürel bir hikayedir. “Fack ju Göhte” bir istisnaydı. Dennis Ruh, filmin Almanya’da çok başarılı olduğunu ve dünya çapında da iyi sattığını söylüyor: Fransa, İtalya, Polonya, Çek Cumhuriyeti’nden BDT ülkelerine, Kazakistan ve Kırgızistan’dan Güney Kore ve Tayvan’a. Sonra kalkar, akşam geç saatlere kadar hala birkaç randevusu vardır. Perakende, Berlinale sırasında asla uyumaz. Ve sonrasında da değil.