Selam dostlar, bugün sizlerle bir hikâye paylaşmak istiyorum...
Bazen bir başlık açarken, “Acaba forumdaşlarım bu hikâyede kendi yolculuklarını bulabilecek mi?” diye düşünüyorum. İşte bu da öyle bir başlık. Çünkü “İslam âleminin son gezgini kimdir?” sorusu aslında bir kişiden çok, bir yolculuğu, bir ruhu, bir arayışı tarif ediyor. Ben de bu arayışı bir hikâyeyle anlatmak istiyorum.
Son Gezgin’in Başlangıcı: İsimsiz Bir Yolcu
Bir zamanlar, sınırların haritalarda çizgiler değil, gönüllerde ufuklar olduğu bir çağda, isimsiz bir yolcu yola koyuldu. Onu kimse tanımıyordu; ne ünlü bir alim ne de tanınmış bir seyyah idi. Ama yüreğinde büyük bir merak vardı: “Bu ümmetin nerede birleştiğini, nerede dağıldığını görmek istiyorum,” diyordu.
Çantasında sadece bir Kur’an-ı Kerim, küçük bir defter ve yıpranmış bir pusula vardı. O pusula kuzeyi değil, kalpleri gösterirdi. Gittiği her yerde insanlarla konuşur, dinler, notlar alırdı. Onu özel kılan, ne gördüğünü anlatma biçimiydi.
Erkek Karakter: Stratejist Hasan
Gezginin ilk yol arkadaşlarından biri Hasan’dı. Hasan, hayatı boyunca askerî disiplin içinde yetişmiş, stratejik düşünmeye alışkın biriydi. Onun için yolculuğun amacı belliydi: “Dağınık toplulukları bir araya getirecek bir plan bulmak.”
Hasan, gittiği her şehirde nüfus sayar, ticaret yollarını çizer, hangi grubun hangi ihtiyacı olduğunu tespit ederdi. “Eğer elimizde bu veriler olursa, ümmeti daha güçlü bağlarla birleştirebiliriz,” derdi. Onun zihni haritalar, tablolar, stratejilerle doluydu.
Gezgin, Hasan’ın çözüm odaklı bakışını takdir ederdi. Çünkü Hasan, duyguların yetmediği yerde somut çözümler sunardı. Ama yine de içinden “Ümmet yalnız stratejilerle birleşmez, kalpler de lazım,” diye geçirirdi.
Kadın Karakter: Zeynep’in Şefkatli Gözü
Bir gün Halep’in dar sokaklarında tanıştığı Zeynep ise bambaşkaydı. Zeynep, öğretmendi. Öğrencilerinin gözlerindeki ışığı görünce “ümmetin geleceği burada” derdi. Onun için çözüm, toplulukların birbirine sarılması, kadınların, çocukların, yaşlıların sesini duymaktı.
Zeynep, Hasan’ın haritalarına bakar, sonra gülümseyerek şöyle derdi:
“Hasan, planların güzel. Ama insanların gönlünde yara varsa, en mükemmel köprü de işe yaramaz. Önce o yarayı sar, sonra köprü kur.”
Gezgin, Zeynep’in bu empati dolu yaklaşımını notlarına işlerdi. “Bir milletin kalbini iyileştiren, onun yolunu da iyileştirir,” diye yazdı bir defterine.
Yolculukların Kesiştiği Nokta
Hasan ve Zeynep bazen tartışır, bazen aynı noktada birleşirlerdi. Hasan derdi ki: “Birlik, strateji ister.” Zeynep karşılık verirdi: “Birlik, gönül ister.” Gezgin ise ikisinin de yanına oturur, onları dinler ve derin bir nefes alırdı: “İslam âleminin son gezgini belki de sizsiniz; biri aklı, biri kalbi temsil ediyor. Benim görevimse bu yolculuğu anlatmak.”
Onlar birlikte Mısır’ın çarşılarında, Endülüs’ün harabelerinde, Orta Asya’nın bozkırlarında dolaştılar. Her yerde gördükleri aynıydı: İnsanlar umut arıyordu. Kimi Hasan’ın planlı yaklaşımında güven buluyor, kimi Zeynep’in şefkatli sözlerinde huzur buluyordu.
Asıl Soru: Son Gezgin Kim?
Gezgin, defterine şu cümleyi yazdı:
“Belki de son gezgin tek bir kişi değil; akıl ve kalbin yolculuğudur. Hasan’ın stratejisi ve Zeynep’in merhameti birleştiğinde, biz de gezgin oluruz.”
Ve aslında sorunun cevabı şuydu: Son gezgin, biziz. Kendi hayatımızda adaleti, sevgiyi, birliği arayan herkes bu yolculuğun bir parçasıdır.
Bugün Bizim Yolculuğumuz
Bugün forumda yazarken, aklıma hep şu soru geliyor: “Biz son gezginin yolculuğuna nasıl katkı sağlarız?” Belki stratejik çözümler üretiriz; mesela gençler için eğitim ağları kurarız, ortak projeler geliştiririz. Belki empatik ilişkiler kurarız; komşumuza selam verir, kırık gönülleri onarırız.
Çünkü son gezgin sadece sınır aşmaz; kalpler arasında da yolculuk yapar. Ve her yolculuk, bir selamla, bir iyilikle başlar.
Forumdaşlara Sorular
- Sizce “İslam âleminin son gezgini” bir kişi mi, yoksa bir ruh hâli mi?
- Kendi hayatınızda daha çok Hasan gibi stratejik mi davranıyorsunuz, yoksa Zeynep gibi empatik mi?
- Bugünün dünyasında bir gezgin çıksa, sizce hangi sorunlara ışık tutmalıydı?
- Son gezginin defterine bir not yazacak olsanız, ne yazardınız?
Kapanış: Yol Bizim, Gezgin Biziz
Hikâye burada bitmiyor. Çünkü son gezginin kim olduğunu sormak, aslında bize şunu hatırlatıyor: Hepimiz yolcuyuz. Yolumuz kimi zaman aklın taş döşeli yollarında, kimi zaman kalbin dar sokaklarında. Ama eninde sonunda aynı menzile çıkıyoruz: Adalet, sevgi, birlik.
O yüzden soruyorum dostlar: Sizce, son gezgin nerede yürüyor şu an? Belki de bu satırları okuyan sizsiniz, belki de yanınızdaki arkadaşınız.
Yol açık olsun, gezginler…
Bazen bir başlık açarken, “Acaba forumdaşlarım bu hikâyede kendi yolculuklarını bulabilecek mi?” diye düşünüyorum. İşte bu da öyle bir başlık. Çünkü “İslam âleminin son gezgini kimdir?” sorusu aslında bir kişiden çok, bir yolculuğu, bir ruhu, bir arayışı tarif ediyor. Ben de bu arayışı bir hikâyeyle anlatmak istiyorum.
Son Gezgin’in Başlangıcı: İsimsiz Bir Yolcu
Bir zamanlar, sınırların haritalarda çizgiler değil, gönüllerde ufuklar olduğu bir çağda, isimsiz bir yolcu yola koyuldu. Onu kimse tanımıyordu; ne ünlü bir alim ne de tanınmış bir seyyah idi. Ama yüreğinde büyük bir merak vardı: “Bu ümmetin nerede birleştiğini, nerede dağıldığını görmek istiyorum,” diyordu.
Çantasında sadece bir Kur’an-ı Kerim, küçük bir defter ve yıpranmış bir pusula vardı. O pusula kuzeyi değil, kalpleri gösterirdi. Gittiği her yerde insanlarla konuşur, dinler, notlar alırdı. Onu özel kılan, ne gördüğünü anlatma biçimiydi.
Erkek Karakter: Stratejist Hasan
Gezginin ilk yol arkadaşlarından biri Hasan’dı. Hasan, hayatı boyunca askerî disiplin içinde yetişmiş, stratejik düşünmeye alışkın biriydi. Onun için yolculuğun amacı belliydi: “Dağınık toplulukları bir araya getirecek bir plan bulmak.”
Hasan, gittiği her şehirde nüfus sayar, ticaret yollarını çizer, hangi grubun hangi ihtiyacı olduğunu tespit ederdi. “Eğer elimizde bu veriler olursa, ümmeti daha güçlü bağlarla birleştirebiliriz,” derdi. Onun zihni haritalar, tablolar, stratejilerle doluydu.
Gezgin, Hasan’ın çözüm odaklı bakışını takdir ederdi. Çünkü Hasan, duyguların yetmediği yerde somut çözümler sunardı. Ama yine de içinden “Ümmet yalnız stratejilerle birleşmez, kalpler de lazım,” diye geçirirdi.
Kadın Karakter: Zeynep’in Şefkatli Gözü
Bir gün Halep’in dar sokaklarında tanıştığı Zeynep ise bambaşkaydı. Zeynep, öğretmendi. Öğrencilerinin gözlerindeki ışığı görünce “ümmetin geleceği burada” derdi. Onun için çözüm, toplulukların birbirine sarılması, kadınların, çocukların, yaşlıların sesini duymaktı.
Zeynep, Hasan’ın haritalarına bakar, sonra gülümseyerek şöyle derdi:
“Hasan, planların güzel. Ama insanların gönlünde yara varsa, en mükemmel köprü de işe yaramaz. Önce o yarayı sar, sonra köprü kur.”
Gezgin, Zeynep’in bu empati dolu yaklaşımını notlarına işlerdi. “Bir milletin kalbini iyileştiren, onun yolunu da iyileştirir,” diye yazdı bir defterine.
Yolculukların Kesiştiği Nokta
Hasan ve Zeynep bazen tartışır, bazen aynı noktada birleşirlerdi. Hasan derdi ki: “Birlik, strateji ister.” Zeynep karşılık verirdi: “Birlik, gönül ister.” Gezgin ise ikisinin de yanına oturur, onları dinler ve derin bir nefes alırdı: “İslam âleminin son gezgini belki de sizsiniz; biri aklı, biri kalbi temsil ediyor. Benim görevimse bu yolculuğu anlatmak.”
Onlar birlikte Mısır’ın çarşılarında, Endülüs’ün harabelerinde, Orta Asya’nın bozkırlarında dolaştılar. Her yerde gördükleri aynıydı: İnsanlar umut arıyordu. Kimi Hasan’ın planlı yaklaşımında güven buluyor, kimi Zeynep’in şefkatli sözlerinde huzur buluyordu.
Asıl Soru: Son Gezgin Kim?
Gezgin, defterine şu cümleyi yazdı:
“Belki de son gezgin tek bir kişi değil; akıl ve kalbin yolculuğudur. Hasan’ın stratejisi ve Zeynep’in merhameti birleştiğinde, biz de gezgin oluruz.”
Ve aslında sorunun cevabı şuydu: Son gezgin, biziz. Kendi hayatımızda adaleti, sevgiyi, birliği arayan herkes bu yolculuğun bir parçasıdır.
Bugün Bizim Yolculuğumuz
Bugün forumda yazarken, aklıma hep şu soru geliyor: “Biz son gezginin yolculuğuna nasıl katkı sağlarız?” Belki stratejik çözümler üretiriz; mesela gençler için eğitim ağları kurarız, ortak projeler geliştiririz. Belki empatik ilişkiler kurarız; komşumuza selam verir, kırık gönülleri onarırız.
Çünkü son gezgin sadece sınır aşmaz; kalpler arasında da yolculuk yapar. Ve her yolculuk, bir selamla, bir iyilikle başlar.
Forumdaşlara Sorular
- Sizce “İslam âleminin son gezgini” bir kişi mi, yoksa bir ruh hâli mi?
- Kendi hayatınızda daha çok Hasan gibi stratejik mi davranıyorsunuz, yoksa Zeynep gibi empatik mi?
- Bugünün dünyasında bir gezgin çıksa, sizce hangi sorunlara ışık tutmalıydı?
- Son gezginin defterine bir not yazacak olsanız, ne yazardınız?
Kapanış: Yol Bizim, Gezgin Biziz
Hikâye burada bitmiyor. Çünkü son gezginin kim olduğunu sormak, aslında bize şunu hatırlatıyor: Hepimiz yolcuyuz. Yolumuz kimi zaman aklın taş döşeli yollarında, kimi zaman kalbin dar sokaklarında. Ama eninde sonunda aynı menzile çıkıyoruz: Adalet, sevgi, birlik.
O yüzden soruyorum dostlar: Sizce, son gezgin nerede yürüyor şu an? Belki de bu satırları okuyan sizsiniz, belki de yanınızdaki arkadaşınız.
Yol açık olsun, gezginler…