Aslıhan2312
Co-Admin
Defa yapımları uzun süre ya sisteme uyumlu ya da sistemi eleştiren yapımlar olarak görüldü. Yaklaşık 750 uzun metrajlı filmin büyük bir kısmının ikisinin arasında bir yerde olması dışında (zaten açık eleştiri hariç tutulmuştu), eğlence filmi sektörünün neredeyse tamamı göz ardı edildi. Aslında 1946 ile 1990 arasındaki üretim hacminin çoğunluğunu bu oluştursa da, geriye dönük incelemelerde çoğunlukla aynı ciddi, son derece iddialı çalışmalar görülüyor.
Dışarıdan bakanlar için bu, neredeyse yalnızca başyapıtların Doğu Almanya'da çekildiği ve yapımcılarının gizli kültürel-politik acılar çektiği izlenimini verebilir. Sinemasal hafızanın külliyatı aynı zamanda izleyiciyi cezbeden, gözyaşı döken filmleri, polisiye romanları, uzay maceralarını veya müzikalleri ve ayrıca tüm türlerin ötesinde düpedüz kötü filmleri de içermelidir. Çünkü medya-tarihsel resim ancak onlarla tamamlanır. Artık iki Defa revü filmini beyazperdede izleme fırsatınız var. İlginç bir şekilde, her ikisi de şehrin batı kesiminde koşuyor.
“Silvesterpunsch”, Günter Reisch'in 1960 yılında çektiği üçüncü filmi ve “Maibowle”dan (1959) sonra neşeli ilham perisiyle ikinci flörtüydü. Bir kimya fabrikasının ve ona bağlı şirketin kışlık dağlardaki tatil evinin ortamında, insanlar ve ekonomi arasındaki her türlü karşılıklı bağlantıyı deneyimliyoruz. Olay örgüsü mizahını, Lehmann ailesinde de yeniden üretilen, işgücü içindeki farklı boş zaman ilgileri arasındaki uçurumdan alıyor.
Sporsever bir kesim boks maçlarına ve buz hokeyine ilgi duyarken, müziksever diğer kesim ise romantik şarkı akşamlarına ve okumalara meraklı. Sonunda herkes kendini ışıltılı bir buz dansı sahnesinde mutlu bir şekilde bir arada bulur (yıldız olarak birkaç gün önce ölen Christel Bodenstein ile birlikte). Ancak büyüleyici “Maibowlen” filminin aksine, bu kez seyirci ve eleştirmenler kıvılcımı tam anlamıyla harekete geçiremedi.
Kimya ve eğlence amaçlı sporların zevkleri
Günümüz açısından bakıldığında çalışma çok renkli ve abartılı görünüyor. Pek çok olay örgüsü anı birbiriyle pek örtüşmüyor, mizah gergin görünüyor ve en geç bir saat sonra, onun ağırbaşlılığı sizi gereksiz yere kaçmanıza neden oluyor. Reisch'in ideolojik gereklilikler nedeniyle başarısız olduğu açık. Bir yandan mevcut CMEA kurallarına uygun olarak Doğu Almanya'daki kimya endüstrisinin önemini vurgulamak zorundaydı. Öte yandan, Walter Ulbricht'in kişisel tutkularından biri olan eğlence amaçlı sporları da kutlamalıdır. İzleyici olarak bunu hemen anladınız ama film 90 dakika sürüyor.
Kimya yoluyla güzellik: “Silvesterpunsch” CMEA kurallarını mizahla uzlaştırmaya çalışıyor.DEFA Waltraut Pathenheimer Vakfı
“Yağmurda Düğün Gecesi” yedi yıl sonra Horst Seemann'ın yönetmenliğinde yaratıldı. Daha heyecan verici çünkü estetik açıdan daha cesur bir Doğu Alman film müzikali örneği. Daha açılış jeneriğinde, Baltık Denizi dalgaları boyunca koşan atların transa benzer görüntülerini deneyimliyoruz; her şey ağır çekimde, kendi ekseni etrafında dönen bir dürbün kamerasıyla kaydedilmiş. Frank Schöbel'in şarkısına eşlik eden eriyen bir melodi duyuluyor.
Güzel bir giriş ama ne yazık ki seviye korunmuyor. Ama ilerledikçe vaatleri tekrar tekrar ortaya çıkıyor, sanki ikinci bir filmin göremediğimiz paralel bir parçası varmış gibi. Film müziği de benzer şekilde kararsız: Manfred Krug, Klaus Lenz ve Ruth Homann'ın harika parçaları, hit parçalar ve şakacıların yanında duruyor. Olay örgüsü de oldukça sıradan, sadece kadınların özgürleşmesine dair hikayeyi öne sürüyor. Belli ki bunalmış olan Traudl Kulikowsky, taşradan başkente gelen kız rolünü canlandırıyor. Daha sonra “Galina Mark” adı altında hayal bile edilemeyecek oyunculuk yeteneklerini geliştirecekti. Ama bu başka bir hikaye…
“Yeni Yıl Yumruğu” 1 Ocak'ta saat 15.45'te Eva-Lichtspiele'de gösterilecek. “Yağmurda Düğün Gecesi” 20 Ocak saat 17.30'da Cosima Film Tiyatrosu'nda; her biri bir girişle birlikte. “İzleyici Korsanları – Defa’nın Tür Sineması” kitabı kitapçılarda mevcut.
Dışarıdan bakanlar için bu, neredeyse yalnızca başyapıtların Doğu Almanya'da çekildiği ve yapımcılarının gizli kültürel-politik acılar çektiği izlenimini verebilir. Sinemasal hafızanın külliyatı aynı zamanda izleyiciyi cezbeden, gözyaşı döken filmleri, polisiye romanları, uzay maceralarını veya müzikalleri ve ayrıca tüm türlerin ötesinde düpedüz kötü filmleri de içermelidir. Çünkü medya-tarihsel resim ancak onlarla tamamlanır. Artık iki Defa revü filmini beyazperdede izleme fırsatınız var. İlginç bir şekilde, her ikisi de şehrin batı kesiminde koşuyor.
“Silvesterpunsch”, Günter Reisch'in 1960 yılında çektiği üçüncü filmi ve “Maibowle”dan (1959) sonra neşeli ilham perisiyle ikinci flörtüydü. Bir kimya fabrikasının ve ona bağlı şirketin kışlık dağlardaki tatil evinin ortamında, insanlar ve ekonomi arasındaki her türlü karşılıklı bağlantıyı deneyimliyoruz. Olay örgüsü mizahını, Lehmann ailesinde de yeniden üretilen, işgücü içindeki farklı boş zaman ilgileri arasındaki uçurumdan alıyor.
Sporsever bir kesim boks maçlarına ve buz hokeyine ilgi duyarken, müziksever diğer kesim ise romantik şarkı akşamlarına ve okumalara meraklı. Sonunda herkes kendini ışıltılı bir buz dansı sahnesinde mutlu bir şekilde bir arada bulur (yıldız olarak birkaç gün önce ölen Christel Bodenstein ile birlikte). Ancak büyüleyici “Maibowlen” filminin aksine, bu kez seyirci ve eleştirmenler kıvılcımı tam anlamıyla harekete geçiremedi.
Kimya ve eğlence amaçlı sporların zevkleri
Günümüz açısından bakıldığında çalışma çok renkli ve abartılı görünüyor. Pek çok olay örgüsü anı birbiriyle pek örtüşmüyor, mizah gergin görünüyor ve en geç bir saat sonra, onun ağırbaşlılığı sizi gereksiz yere kaçmanıza neden oluyor. Reisch'in ideolojik gereklilikler nedeniyle başarısız olduğu açık. Bir yandan mevcut CMEA kurallarına uygun olarak Doğu Almanya'daki kimya endüstrisinin önemini vurgulamak zorundaydı. Öte yandan, Walter Ulbricht'in kişisel tutkularından biri olan eğlence amaçlı sporları da kutlamalıdır. İzleyici olarak bunu hemen anladınız ama film 90 dakika sürüyor.
Kimya yoluyla güzellik: “Silvesterpunsch” CMEA kurallarını mizahla uzlaştırmaya çalışıyor.DEFA Waltraut Pathenheimer Vakfı
“Yağmurda Düğün Gecesi” yedi yıl sonra Horst Seemann'ın yönetmenliğinde yaratıldı. Daha heyecan verici çünkü estetik açıdan daha cesur bir Doğu Alman film müzikali örneği. Daha açılış jeneriğinde, Baltık Denizi dalgaları boyunca koşan atların transa benzer görüntülerini deneyimliyoruz; her şey ağır çekimde, kendi ekseni etrafında dönen bir dürbün kamerasıyla kaydedilmiş. Frank Schöbel'in şarkısına eşlik eden eriyen bir melodi duyuluyor.
Güzel bir giriş ama ne yazık ki seviye korunmuyor. Ama ilerledikçe vaatleri tekrar tekrar ortaya çıkıyor, sanki ikinci bir filmin göremediğimiz paralel bir parçası varmış gibi. Film müziği de benzer şekilde kararsız: Manfred Krug, Klaus Lenz ve Ruth Homann'ın harika parçaları, hit parçalar ve şakacıların yanında duruyor. Olay örgüsü de oldukça sıradan, sadece kadınların özgürleşmesine dair hikayeyi öne sürüyor. Belli ki bunalmış olan Traudl Kulikowsky, taşradan başkente gelen kız rolünü canlandırıyor. Daha sonra “Galina Mark” adı altında hayal bile edilemeyecek oyunculuk yeteneklerini geliştirecekti. Ama bu başka bir hikaye…
“Yeni Yıl Yumruğu” 1 Ocak'ta saat 15.45'te Eva-Lichtspiele'de gösterilecek. “Yağmurda Düğün Gecesi” 20 Ocak saat 17.30'da Cosima Film Tiyatrosu'nda; her biri bir girişle birlikte. “İzleyici Korsanları – Defa’nın Tür Sineması” kitabı kitapçılarda mevcut.