Aslıhan2312
Co-Admin
İronik bir şekilde, huysuz bir halkın polis memuru, ilk Doğu Almanya “olay yeri” dedektifi olarak Almanya genelinde popüler oldu. Peter Sodann'ın ARD Pazar programında toplam 15 yıl boyunca oynadığı Bruno Ehrlicher'in rolü tek başına ona Alman kültür tarihinde özel bir yer sağlamaya yetiyordu. Ancak Sakson aktör ve tiyatrocunun olaylarla dolu biyografisi, senaristlerin hayal bile edemeyeceği kadar çok gerilim ve çelişki içeriyordu.
Mütevazı bir geçmişe sahip olan ve macera kitaplarına meraklı olan bu çocuğun, bir yetişkin olarak milyonlarca kitabı yok olmaktan kurtarması gerekiyordu. Peter Sodann, Tanrı'ya dua etmeye devam eden ikna olmuş bir komünist ve Marksistti. Kendisi, SED merkez organı Yeni Almanya ile alay ettiği için aylarca hapse atılan ve SED'den atılan ve birleşik Almanya'da Stasi halkını veya SED yetkililerini oynamayı seven bir kabare sanatçısıydı. Teknik eğitim almış bir oyuncuydu ve daha sonra sadece birkaç tiyatroyu yönetmekle kalmadı, aynı zamanda onları genişletmeye de devam etti. Peter Sodann, Alman demokrasisine güvenmeyen ve onu eleştiren ve meydan okurcasına Federal Başkanlık makamına aday olan bir solcuydu.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Babası İkinci Dünya Savaşı'nda öldü
Küçük yaşlardan itibaren kitaplara hayran kaldı. 1 Haziran 1936'da Meißen'de doğan Peter Sodann, komşu kasaba Weinböhla'da büyüdü. Anne ve babasının küçük dairesinde (babası zımbacı, annesi ise tarım işçisiydi) raflarda bir metreden fazla kitap vardı; bir proleter için fazlasıyla fazlaydı. Peter Sodann, ister Karl May, ister “Tarzan”, ister “Robinson Crusoe” olsun, kahramanlık efsaneleri olsun, hepsini tekrar tekrar okudu ve en sona sakladı. 1944'te babası Wehrmacht'a askere alındı ve birkaç ay sonra öldü. O zamanlar sekiz yaşında olan çocuk, komünist olduğunu ancak ölümünden sonra öğrendi, ancak bu onun yaşamının gidişatını şekillendirdi. Almanya'nın daha iyi bir yerinde yaşadığına inanıyordu, alet yapımcısı olmayı öğrendi ve lise diplomasını işçi ve çiftçi fakültesinde aldı – ama aynı zamanda oyunculuğa da ilgi gösterdi. Leipzig Tiyatro Üniversitesi'ndeki ilk seçmelerde reddedilmesine rağmen, başlangıçta hukuk okudu ve ikinci denemede kazandı.
Öğrenci kabaresi “Rat der Spötter”in başkanı olan SED üyesi, devletle çatıştı. Bir skeçte, SED'in sıkıcı merkez organı Yeni Almanya ile dalga geçti ve partiyle yaptığı anlaşmalara uymayı başaramadı – Duvar'ın inşa edilmesinden birkaç hafta sonra bu durum devlet için o kadar tehlikeli görüldü ki, hapis cezasına çarptırıldı ve dokuz yıl hapis cezasına çarptırıldı. aylar. O yılların diğer alaycılarının aksine Peter Sodann muhalif olmadı, kendisine ikinci bir şans verildi. 1964'te Helene Weigel onu Berliner Ensemble'a getirmek istedi – ve Weigel'in Konrad Wolf'a dönmesi ve Stasi yabancı casusluğunun başı olan güçlü ve sanatsever kardeşi Markus Wolf'un onu seçmesiyle mahkum hakkındaki çekinceler ortadan kalktı. KULLANILDI.
Aktörler Peter Sodann (solda) ve BeHaberler Michael Lade, 3 Nisan 2007 Salı günü Leipzig yakınlarında son “Tatort” filmlerini çekerken son çekimlerini yapıyorlar. Eckehard Schulz/Imago
Duvar'ın yıkılmasından sonra Peter Sodann, onları suçlamadan veya şeytanlaştırmadan sık sık Stasi halkını veya SED yetkililerini oynadı. Her şey Roland Gräf'ın Christoph Hein'in “Tango Oyuncusu” adlı romanından uyarladığı film uyarlamasıyla başladı; burada bir piyanist alaycı bir kabare programına katıldıktan sonra hapishaneden serbest bırakılır ve Peter Sodann bu “tango oyuncusunu” sürekli sahneye koyan bir “Schulze”yi canlandırır. baskı altına alıyor. Frank Beyer'in, Erich Loest'in dönüm noktası romanı “Nikolaikirche”den uyarladığı film uyarlamasında Stasi bakanı olarak görülebildiği gibi, belgesel drama “Deutschlandspiel”de Erich Mielke'nin kendisi olarak bile görülebilir. Uwe Tellkamp'ın Süddeutsche Zeitung'a verdiği bir röportajda romanın Doğu Almanya imajıyla hiçbir ilgisi olmadığı için “sümüklü” olarak tanımladığı “Kule” kitabının film uyarlamasında bile SED bölge sekreteri olarak yer aldı ve şöyle açıkladı: “En azından filme biraz gerçek katmak istedim.” Bu, Peter Sodann'ın yaşam yolunun asla düz bir çizgiye getirilemeyeceğini gösteriyor ve Sodann'ın çok açık ve dürüst bilgileri çoğu zaman neredeyse sert görünüyordu.
“Tatort”ta Bruno Ehrlicher rolüyle 45 kez sahneye çıktı
Tabii ki, en akılda kalan şey, Bruno Ehrlicher adlı Sakson “olay yeri” dedektifi olarak 45 kez sahneye çıkmasıdır. İlk iki vaka Alman televizyonu ARD programında yayınlandı. Peter Sodann, sadece yıpranmış evrak çantasını elinde tutmakla kalmayan, aynı zamanda bir halk polisi olarak geçmişini bir kenara atmak istemeyen, aynı zamanda Saksonya'daki hızlı değişiklikleri oldukça hassas bir şekilde kaydeden ve döneklerin ortaya çıkışını eleştirel bir gözle izleyen huysuz bir müfettişi canlandırdı. ve kazananlar, tıpkı meslektaşı Kurt Böwe'nin de bunu Schwerin'in “Polizeiruf”unda yaptığı gibi. Doğu Almanya imajının bugüne kadar televizyonda sunulduğu sayısız “Stasi gerilim filmi” ile karşılaştırıldığında, Bruno Ehrlicher ve asistanı Kain'in (BeHaberler Michael Lade) yer aldığı genellikle sakin Saksonya “suç sahneleri” daha az şatafatlı ama daha doğru bir resim çiziyor. Vahşi Doğu'dan bir fotoğraf.
O yıllarda Peter Sodann, popüler “Tatort” kahramanı rolüne rahatça yerleşmedi; Halle'deki Yeni Tiyatro'nun yöneticisi ve Doğu Almanya yayıncılarının kitaplarının kurtarıcısı olarak, kendisini iki misyona adadı. muazzam bir güce ihtiyaç duyulur – fiziksel olarak da. 1980 yılından bu yana yaşadığı Halle'de önce tiyatro yönetmenliği yapmış, daha sonra yönetmen olarak eski bir sinema salonunu tiyatroya dönüştürmüş ve yıllar içerisinde saray tiyatrosu, oda tiyatrosu, galeri, kütüphane ile bir kültür merkezi oluşturmuştur. edebiyat kafesi ve tiyatro barı – ve zanaatkar olarak eğitim almış Sodann yardım etmekten mutluluk duyuyordu. Sodann aslında evi 2006'daki 70. yaş gününe kadar idare etmek istiyordu ama Halle şehri bir yıl önce yeni bir müdür atadı. Daha sonra fahri vatandaşının 80. doğum gününde büyük bir resepsiyona ev sahipliği yaptı.
Peter Sodann, 1990'dan itibaren ilk olarak önceki GDR yayıncılarının binlerce ve binlerce kitabını tiyatronun depo odalarında sakladı. O zamanlar pek çok kütüphane kapatıldı, yayıncılar kendilerini yeniden yönlendirdiler ve bir kısmı yakın zamanda hurda olarak sınıflandırılan mevcutlardan kurtuldular. Çocukluğundan beri tüm kitapları saklayan Peter Sodann için bu bir saygısızlıktı: Hatta kitapların çöplüklere atılmasını Nazilerin kitap yakmasıyla karşılaştırdı ve okuma ülkesi Doğu Almanya'daki deneyimlerinden bahsetti: “ Edebiyat umutların, hayallerin ve ideallerin kuşatıldığı bir yerdi.” Ona göre “hayatın sırrını” keşfedenler ne politikacılar ne de tarihçilerdi. 2002'de şöyle yazmıştı: “Fakat her zaman, Doğu Almanya döneminde bile var olan (bugün çoğu kez unutulan) iyi edebiyat, düzenli kaosun ardındaki güzelliği, ideolojinin ardındaki yaşamı, maskelerin ardındaki insanları keşfeder.” Bir deneme.
Peter Sodann Saksonya'daki kütüphanesinde Berlin gazetesi Maritta Tkalec muhabirini ziyaret ediyorBerliner Zeitung/Markus Waechter
Doğu Almanya edebiyatını çöp sıkıştırıcılarından veya yakma fırınlarından kurtarma misyonu daha da büyüdü. Koleksiyon birkaç milyon kopyaya ulaştı ve büyük bir kısmı Saksonya'daki S Tauchitz'e yerleştirilinceye kadar çeşitli depolarda gerçek bir yolculukla seyahat etti; daha sonra kitaplar, yardımcılarla birlikte Alman kütüphanesinin eski raflarına tasnif edildi. Atılmış kitaplarıyla ona yük olmak isteyenler pek de sıcak karşılanmadı. Daha sonra bu bağışçılardan bazıları onları beyinlerini çöpe atmakla bile suçladı. 2017 sonbaharında, kitap koruyucusu 80'in üzerindeyken, Peter Sodann Kütüphanesi “Unutmaya Karşı” kooperatifi olarak kuruldu. Artık Magdeburg'da çalışmayı finanse etmek için kopyalar satan bir antika kitapçı da var.
Peter Sodann'ın siyasi kararlılık göstermesi ve defalarca saldırıya neden olması yalnızca Doğu Almanya'daki kütüphanesi için verdiği mücadeleyle sınırlı değildi. 2005'te Saksonya'daki federal seçimlerde Sol Parti'nin en büyük adayı olacağını duyurması parti içinde eleştirildi – bunun tek nedeni Peter Sodann'ın hâlâ “Tatort” komiseri Ehrlicher olarak kalabalık bir dinleyici kitlesi önünde aktif olması değildi. milyonlar ve ARD'nin aktörleri ve sunucuları seçim ortamında bu tür katılımları yasaklamıştı. Daha sonra geri çekildi, ancak yalnızca üç yıl sonra Solun Federal Başkanı olarak seçime aday olmak için. O aylarda verdiği provokatif bilgiler ortalığı karıştırmıştı: Peter Sodann fırsat eşitliğinin olmamasının demokratik olmadığını ve Alman demokrasisinin zayıfladığını defalarca dile getirmişti. Bugünün perspektifinden bakıldığında bunlar neredeyse ılımlı ifadelerdi; o zamanlar medyada öfkeye yol açmışlardı. Aynı şekilde, komiser olarak Deutsche Bank patronu Ackermann'ın tutuklanmasını tercih edeceği yönündeki açıklaması. Bu ifade ciddi anlamda değildi; sadece kabareydi. Aynı şekilde rakibi Köhler de zirvede, Kohl'e göre bir gelişme.
Siyasi sahneye yaptığı gezilerin, tiyatroya vedasının ve Kasım 2007'de “Tatort” dedektifi olarak son vakasının ardından Peter Sodann, tamamen kitap görevine konsantre olabildi. Bir süre S Tauchitz'deki kütüphanenin hemen yanında yaşadı ama sonunda Halle/Saale'ye geri döndü. Cuma günü 87 yaşında burada hayatını kaybetti.
Mütevazı bir geçmişe sahip olan ve macera kitaplarına meraklı olan bu çocuğun, bir yetişkin olarak milyonlarca kitabı yok olmaktan kurtarması gerekiyordu. Peter Sodann, Tanrı'ya dua etmeye devam eden ikna olmuş bir komünist ve Marksistti. Kendisi, SED merkez organı Yeni Almanya ile alay ettiği için aylarca hapse atılan ve SED'den atılan ve birleşik Almanya'da Stasi halkını veya SED yetkililerini oynamayı seven bir kabare sanatçısıydı. Teknik eğitim almış bir oyuncuydu ve daha sonra sadece birkaç tiyatroyu yönetmekle kalmadı, aynı zamanda onları genişletmeye de devam etti. Peter Sodann, Alman demokrasisine güvenmeyen ve onu eleştiren ve meydan okurcasına Federal Başkanlık makamına aday olan bir solcuydu.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Babası İkinci Dünya Savaşı'nda öldü
Küçük yaşlardan itibaren kitaplara hayran kaldı. 1 Haziran 1936'da Meißen'de doğan Peter Sodann, komşu kasaba Weinböhla'da büyüdü. Anne ve babasının küçük dairesinde (babası zımbacı, annesi ise tarım işçisiydi) raflarda bir metreden fazla kitap vardı; bir proleter için fazlasıyla fazlaydı. Peter Sodann, ister Karl May, ister “Tarzan”, ister “Robinson Crusoe” olsun, kahramanlık efsaneleri olsun, hepsini tekrar tekrar okudu ve en sona sakladı. 1944'te babası Wehrmacht'a askere alındı ve birkaç ay sonra öldü. O zamanlar sekiz yaşında olan çocuk, komünist olduğunu ancak ölümünden sonra öğrendi, ancak bu onun yaşamının gidişatını şekillendirdi. Almanya'nın daha iyi bir yerinde yaşadığına inanıyordu, alet yapımcısı olmayı öğrendi ve lise diplomasını işçi ve çiftçi fakültesinde aldı – ama aynı zamanda oyunculuğa da ilgi gösterdi. Leipzig Tiyatro Üniversitesi'ndeki ilk seçmelerde reddedilmesine rağmen, başlangıçta hukuk okudu ve ikinci denemede kazandı.
Öğrenci kabaresi “Rat der Spötter”in başkanı olan SED üyesi, devletle çatıştı. Bir skeçte, SED'in sıkıcı merkez organı Yeni Almanya ile dalga geçti ve partiyle yaptığı anlaşmalara uymayı başaramadı – Duvar'ın inşa edilmesinden birkaç hafta sonra bu durum devlet için o kadar tehlikeli görüldü ki, hapis cezasına çarptırıldı ve dokuz yıl hapis cezasına çarptırıldı. aylar. O yılların diğer alaycılarının aksine Peter Sodann muhalif olmadı, kendisine ikinci bir şans verildi. 1964'te Helene Weigel onu Berliner Ensemble'a getirmek istedi – ve Weigel'in Konrad Wolf'a dönmesi ve Stasi yabancı casusluğunun başı olan güçlü ve sanatsever kardeşi Markus Wolf'un onu seçmesiyle mahkum hakkındaki çekinceler ortadan kalktı. KULLANILDI.
Aktörler Peter Sodann (solda) ve BeHaberler Michael Lade, 3 Nisan 2007 Salı günü Leipzig yakınlarında son “Tatort” filmlerini çekerken son çekimlerini yapıyorlar. Eckehard Schulz/Imago
Duvar'ın yıkılmasından sonra Peter Sodann, onları suçlamadan veya şeytanlaştırmadan sık sık Stasi halkını veya SED yetkililerini oynadı. Her şey Roland Gräf'ın Christoph Hein'in “Tango Oyuncusu” adlı romanından uyarladığı film uyarlamasıyla başladı; burada bir piyanist alaycı bir kabare programına katıldıktan sonra hapishaneden serbest bırakılır ve Peter Sodann bu “tango oyuncusunu” sürekli sahneye koyan bir “Schulze”yi canlandırır. baskı altına alıyor. Frank Beyer'in, Erich Loest'in dönüm noktası romanı “Nikolaikirche”den uyarladığı film uyarlamasında Stasi bakanı olarak görülebildiği gibi, belgesel drama “Deutschlandspiel”de Erich Mielke'nin kendisi olarak bile görülebilir. Uwe Tellkamp'ın Süddeutsche Zeitung'a verdiği bir röportajda romanın Doğu Almanya imajıyla hiçbir ilgisi olmadığı için “sümüklü” olarak tanımladığı “Kule” kitabının film uyarlamasında bile SED bölge sekreteri olarak yer aldı ve şöyle açıkladı: “En azından filme biraz gerçek katmak istedim.” Bu, Peter Sodann'ın yaşam yolunun asla düz bir çizgiye getirilemeyeceğini gösteriyor ve Sodann'ın çok açık ve dürüst bilgileri çoğu zaman neredeyse sert görünüyordu.
“Tatort”ta Bruno Ehrlicher rolüyle 45 kez sahneye çıktı
Tabii ki, en akılda kalan şey, Bruno Ehrlicher adlı Sakson “olay yeri” dedektifi olarak 45 kez sahneye çıkmasıdır. İlk iki vaka Alman televizyonu ARD programında yayınlandı. Peter Sodann, sadece yıpranmış evrak çantasını elinde tutmakla kalmayan, aynı zamanda bir halk polisi olarak geçmişini bir kenara atmak istemeyen, aynı zamanda Saksonya'daki hızlı değişiklikleri oldukça hassas bir şekilde kaydeden ve döneklerin ortaya çıkışını eleştirel bir gözle izleyen huysuz bir müfettişi canlandırdı. ve kazananlar, tıpkı meslektaşı Kurt Böwe'nin de bunu Schwerin'in “Polizeiruf”unda yaptığı gibi. Doğu Almanya imajının bugüne kadar televizyonda sunulduğu sayısız “Stasi gerilim filmi” ile karşılaştırıldığında, Bruno Ehrlicher ve asistanı Kain'in (BeHaberler Michael Lade) yer aldığı genellikle sakin Saksonya “suç sahneleri” daha az şatafatlı ama daha doğru bir resim çiziyor. Vahşi Doğu'dan bir fotoğraf.
O yıllarda Peter Sodann, popüler “Tatort” kahramanı rolüne rahatça yerleşmedi; Halle'deki Yeni Tiyatro'nun yöneticisi ve Doğu Almanya yayıncılarının kitaplarının kurtarıcısı olarak, kendisini iki misyona adadı. muazzam bir güce ihtiyaç duyulur – fiziksel olarak da. 1980 yılından bu yana yaşadığı Halle'de önce tiyatro yönetmenliği yapmış, daha sonra yönetmen olarak eski bir sinema salonunu tiyatroya dönüştürmüş ve yıllar içerisinde saray tiyatrosu, oda tiyatrosu, galeri, kütüphane ile bir kültür merkezi oluşturmuştur. edebiyat kafesi ve tiyatro barı – ve zanaatkar olarak eğitim almış Sodann yardım etmekten mutluluk duyuyordu. Sodann aslında evi 2006'daki 70. yaş gününe kadar idare etmek istiyordu ama Halle şehri bir yıl önce yeni bir müdür atadı. Daha sonra fahri vatandaşının 80. doğum gününde büyük bir resepsiyona ev sahipliği yaptı.
Peter Sodann, 1990'dan itibaren ilk olarak önceki GDR yayıncılarının binlerce ve binlerce kitabını tiyatronun depo odalarında sakladı. O zamanlar pek çok kütüphane kapatıldı, yayıncılar kendilerini yeniden yönlendirdiler ve bir kısmı yakın zamanda hurda olarak sınıflandırılan mevcutlardan kurtuldular. Çocukluğundan beri tüm kitapları saklayan Peter Sodann için bu bir saygısızlıktı: Hatta kitapların çöplüklere atılmasını Nazilerin kitap yakmasıyla karşılaştırdı ve okuma ülkesi Doğu Almanya'daki deneyimlerinden bahsetti: “ Edebiyat umutların, hayallerin ve ideallerin kuşatıldığı bir yerdi.” Ona göre “hayatın sırrını” keşfedenler ne politikacılar ne de tarihçilerdi. 2002'de şöyle yazmıştı: “Fakat her zaman, Doğu Almanya döneminde bile var olan (bugün çoğu kez unutulan) iyi edebiyat, düzenli kaosun ardındaki güzelliği, ideolojinin ardındaki yaşamı, maskelerin ardındaki insanları keşfeder.” Bir deneme.
Peter Sodann Saksonya'daki kütüphanesinde Berlin gazetesi Maritta Tkalec muhabirini ziyaret ediyorBerliner Zeitung/Markus Waechter
Doğu Almanya edebiyatını çöp sıkıştırıcılarından veya yakma fırınlarından kurtarma misyonu daha da büyüdü. Koleksiyon birkaç milyon kopyaya ulaştı ve büyük bir kısmı Saksonya'daki S Tauchitz'e yerleştirilinceye kadar çeşitli depolarda gerçek bir yolculukla seyahat etti; daha sonra kitaplar, yardımcılarla birlikte Alman kütüphanesinin eski raflarına tasnif edildi. Atılmış kitaplarıyla ona yük olmak isteyenler pek de sıcak karşılanmadı. Daha sonra bu bağışçılardan bazıları onları beyinlerini çöpe atmakla bile suçladı. 2017 sonbaharında, kitap koruyucusu 80'in üzerindeyken, Peter Sodann Kütüphanesi “Unutmaya Karşı” kooperatifi olarak kuruldu. Artık Magdeburg'da çalışmayı finanse etmek için kopyalar satan bir antika kitapçı da var.
Peter Sodann'ın siyasi kararlılık göstermesi ve defalarca saldırıya neden olması yalnızca Doğu Almanya'daki kütüphanesi için verdiği mücadeleyle sınırlı değildi. 2005'te Saksonya'daki federal seçimlerde Sol Parti'nin en büyük adayı olacağını duyurması parti içinde eleştirildi – bunun tek nedeni Peter Sodann'ın hâlâ “Tatort” komiseri Ehrlicher olarak kalabalık bir dinleyici kitlesi önünde aktif olması değildi. milyonlar ve ARD'nin aktörleri ve sunucuları seçim ortamında bu tür katılımları yasaklamıştı. Daha sonra geri çekildi, ancak yalnızca üç yıl sonra Solun Federal Başkanı olarak seçime aday olmak için. O aylarda verdiği provokatif bilgiler ortalığı karıştırmıştı: Peter Sodann fırsat eşitliğinin olmamasının demokratik olmadığını ve Alman demokrasisinin zayıfladığını defalarca dile getirmişti. Bugünün perspektifinden bakıldığında bunlar neredeyse ılımlı ifadelerdi; o zamanlar medyada öfkeye yol açmışlardı. Aynı şekilde, komiser olarak Deutsche Bank patronu Ackermann'ın tutuklanmasını tercih edeceği yönündeki açıklaması. Bu ifade ciddi anlamda değildi; sadece kabareydi. Aynı şekilde rakibi Köhler de zirvede, Kohl'e göre bir gelişme.
Siyasi sahneye yaptığı gezilerin, tiyatroya vedasının ve Kasım 2007'de “Tatort” dedektifi olarak son vakasının ardından Peter Sodann, tamamen kitap görevine konsantre olabildi. Bir süre S Tauchitz'deki kütüphanenin hemen yanında yaşadı ama sonunda Halle/Saale'ye geri döndü. Cuma günü 87 yaşında burada hayatını kaybetti.