Aslıhan2312
Co-Admin
Hepimiz kendimizi zorunlu günlük işlerimize adamadan önce, erteleme hakkında birkaç düşüncemiz olsun. Tübingen'deki Max Planck Enstitüsü geçtiğimiz günlerde konuyla ilgili bir haber yayınladı ancak New York Üniversitesi öğrencileriyle yapılan kapsamlı bir ampirik çalışmanın sonuçlarına pek de şaşırmadığımızı hemen itiraf etmeliyiz. Biyosibernetikçi Sahiti Chebolu bunu deneyleriyle kanıtladı matematiksel olarak “Ertelemenin çeşitli davranışlar için ortak bir terim olduğunu” gösterdi.
Önemli şeyleri yapmayı erteleyen insanlar bunu çeşitli nedenlerle yaparlar ve bunlar da bozulabilir. Elbette onlar (biz) tembel değiliz. Beynimizin yapısal olarak gelecekte biraz daha ileride olan şeyleri daha az acil olarak kabul etmesi ve sonuçları yakın olan kararları tercih etmesi de mantıklıdır. Politika da bu gerçeğe son derece güvenilir bir şekilde güveniyor; kendisini kısa vadeli kararlarla süsliyor ve uzun vadeli sonuçları olan tedbirleri, uzun süredir oylamayla ya da tamamen ortadan kaldırılana (iklim koruma) kadar yeniden programlıyor.
Ancak ertelemenin tek nedeni karar vermedeki tembellik ve dar görüşlülük değil; ele alınması gereken görevlere ilişkin çeşitli belirsizlikler de var: Ne kadar çaba gerektiriyorlar? Kişisel hedeflerime uyuyorlar mı? Yeterli yeterliliğe sahip miyim? Peki azim? Çalışmayı derinlemesine incelemeden (daha sonra), erteleme için en az New York Üniversitesi'ndeki öğrenci sayısı kadar, hatta belki kişi başına iki neden olduğu varsayılabilir.
Son noktayı beklemeseniz iyi olur!
Yapacak daha önemli bir işiniz yoksa veya erteleme eğiliminiz varsa, ertelemenin bireysel nedenlerini çürütebilir, kaçınma reflekslerini kategorize edebilir ve bunlara karşı koymak için uygun başa çıkma stratejilerini listeleyebilirsiniz: Rutin görevlerin süresini küçümseme eğilimindeyseniz , zamana bağlı hedefler belirleyebilirsiniz (dikkatli olun, burada korkunç yapılacaklar listesinin ertelenmesi riski vardır). Başladığınız aktivitelerden hızla vazgeçerseniz dikkatinizi dağıtacak şeylerden kaçınmalı (yani devam etmelisiniz). Ve: “Beyninizin ihtiyaçların acil tatminine biraz fazla odaklandığını fark ederseniz, arada kendinize küçük ödüller vaat edebilirsiniz.”
Ah, güzel, yapıcı bir öneri. Son noktayı koymak adına, Max Planck Enstitüsü'nün ertelemeye gittiğinde aslında aklında ne olduğunu sormadan önce, ödül olarak kendime güzel bir kahve yapacağım.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Önemli şeyleri yapmayı erteleyen insanlar bunu çeşitli nedenlerle yaparlar ve bunlar da bozulabilir. Elbette onlar (biz) tembel değiliz. Beynimizin yapısal olarak gelecekte biraz daha ileride olan şeyleri daha az acil olarak kabul etmesi ve sonuçları yakın olan kararları tercih etmesi de mantıklıdır. Politika da bu gerçeğe son derece güvenilir bir şekilde güveniyor; kendisini kısa vadeli kararlarla süsliyor ve uzun vadeli sonuçları olan tedbirleri, uzun süredir oylamayla ya da tamamen ortadan kaldırılana (iklim koruma) kadar yeniden programlıyor.
Ancak ertelemenin tek nedeni karar vermedeki tembellik ve dar görüşlülük değil; ele alınması gereken görevlere ilişkin çeşitli belirsizlikler de var: Ne kadar çaba gerektiriyorlar? Kişisel hedeflerime uyuyorlar mı? Yeterli yeterliliğe sahip miyim? Peki azim? Çalışmayı derinlemesine incelemeden (daha sonra), erteleme için en az New York Üniversitesi'ndeki öğrenci sayısı kadar, hatta belki kişi başına iki neden olduğu varsayılabilir.
Son noktayı beklemeseniz iyi olur!
Yapacak daha önemli bir işiniz yoksa veya erteleme eğiliminiz varsa, ertelemenin bireysel nedenlerini çürütebilir, kaçınma reflekslerini kategorize edebilir ve bunlara karşı koymak için uygun başa çıkma stratejilerini listeleyebilirsiniz: Rutin görevlerin süresini küçümseme eğilimindeyseniz , zamana bağlı hedefler belirleyebilirsiniz (dikkatli olun, burada korkunç yapılacaklar listesinin ertelenmesi riski vardır). Başladığınız aktivitelerden hızla vazgeçerseniz dikkatinizi dağıtacak şeylerden kaçınmalı (yani devam etmelisiniz). Ve: “Beyninizin ihtiyaçların acil tatminine biraz fazla odaklandığını fark ederseniz, arada kendinize küçük ödüller vaat edebilirsiniz.”
Ah, güzel, yapıcı bir öneri. Son noktayı koymak adına, Max Planck Enstitüsü'nün ertelemeye gittiğinde aslında aklında ne olduğunu sormadan önce, ödül olarak kendime güzel bir kahve yapacağım.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.